ks. Krzysztof Duchnowski
Apel przy pomniku
bł. Jana Pawła II
XIII Dzień Papieski
- Jan Paweł II – Papież dialogu
Tradycyjnie w niedzielę poprzedzającą datę wyboru Kardynała Korola Wojtyły na Stolicę Piotrową przeżywaliśmy w Polsce Dzień Papieski. Tegoroczny XIII Dzień Papieski, był przeżywany pod hasłem Jan Paweł II – Papież dialogu. W niedziele 13 października 2013 r. w godzinie Apelu Jasnogórskiego wierni zgromadzili się na modlitewnym czuwaniu przy pomniku bł. Jana Pawła II na Placu św. Józefa w Kaliszu. Na modlitwę i wspólną refleksję przybył również Biskup Kaliski Edward Janiak, kapłani oraz klerycy Seminarium Duchownego.
Na początku rozważania Ks. Mariusz przytoczył fragment książki: „Wstańcie, chodźmy!” gdzie Jan Paweł II daje nam receptę na prawdziwy dialog, na prawdziwe spotkanie międzyludzkie, kiedy pisze:
„Modlitwa przygotowuje nas do spotkań z drugimi. Są to spotkania, w których dzięki duchowemu otwarciu możemy się wzajemnie poznawać i rozumieć także wtedy, kiedy czasu jest niewiele. Ja za wszystkich po prostu modlę się dzień w dzień. Gdy spotykam człowieka, to już się za niego modlę i to zawsze pomaga w kontakcie z nim. Trudno mi powiedzieć, jak ludzie to odbierają – trzeba by ich zapytać. Mam jednak taką zasadę, że każdego przyjmuję jako osobę, którą przysyła Chrystus – jako tego, którego mi dał i zarazem zadał”.
Prowadzący przypomniał również słowa, które Jan Paweł II wypowiedział do Biskupów podczas przemówienia do Konferencji Episkopatu Polski w Częstochowa 1979 r. „W dialogu trzeba jasno mówić, kim ja jestem, żebym mógł rozmawiać z kimś drugim, który jest inny. Trzeba bardzo jasno to mówić, bardzo stanowczo: kim ja jestem, kim ja chcę być i kim chcę pozostać. Zdajemy sobie sprawę z tego, że dialog ów nie może być łatwy, gdy prowadzi się go ze stanowiska diametralnie przeciwnych założeń światopoglądowych, ale musi być możliwy i skuteczny, jeśli domaga się tego dobro człowieka, dobro narodu i wreszcie dobro ludzkości”.
Ponadto przytoczył też wspomnienia Arturo Mariego z książki: „Do zobaczenia w raju” w której to papieski fotograf tak opisuje spotkanie Papieża z prezydentem Sudanu:
„Pozostali w gabinecie we trzech – Papież, prezydent i tłumacz misjonarz. Ja zrobiłem zdjęcia i chciałem wyjść, ale nie mogłem, ponieważ jeden z foteli był przystawiony do drzwi, więc chcąc nie chcąc usłyszałem słowa Papieża: „Czy pan wie prezydencie, ilu ludzi umiera w pańskim kraju? I co pan na to? Czy pan wie, co pan robi? Ile jest rodzin zabitych, zrujnowanych, osieroconych? Czy pan wie jak pan postępuje? Czy pan rozumie, co się tu dzieje? Czy pan pojmuje, że jest pan głową państwa?”. Papież nigdy nie szukał okrągłych zdań, które pozwoliłyby Mu uniknąć trudnych problemów. Prezydent, zaskoczony i zmieszany, powiedział: „Przemilczmy to, co zostało tu powiedziane, udajmy, że tego nie było”. Oby nigdy nie wydobył z siebie tych słów! Słysząc to Papież zwrócił się do misjonarza: „Przetłumacz dokładnie… Ja nie przyjechałem tutaj na wypoczynek, nie przyjechałem tu na wakacje. Przyjechałem w imię Boga, przyjechałem, żeby bronić tych wszystkich zmarłych, te wszystkie rodziny”. Pomyślałem: „Tu coś się zaraz wydarzy”. Tymczasem prezydent powtórzył swoje: „Dobrze, ale przemilczmy to wszystko”. I wtedy Papież nie wytrzymał: „Co mamy przemilczeć?! Mamy przemilczeć te wszystkie niewinne ofiary?!”. I mówił przez godzinę, i zrobiło się naprawdę gorąco. Mówił mocnym wzburzonym głosem, można się było przestraszyć nie na żarty”/
Po rozważaniach przedstawiciele Parafii poprowadzili modlitwę trzeciej tajemnicy chwalebnej różańca świętego.
Po modlitwie JE Ksiądz Biskup Edward Janiak odmówił Akt zawierzenia, którym Ojciec św. Franciszek zawierzył świat Matce Bożej Fatimskiej.
Na zakończenie Apelu głos zabrał ksiądz biskup Edward Janiak, który wyraził radość z rychłej kanonizacji Jana Pawła II. Ksiądz Biskup na zakończenie udzielił pasterskiego błogosławieństwa i podziękował wszystkim przybyłym.