Jubileusz 60-lecia kapłaństwa
ks. prałata Benedykta Cierzniaka
Ks. prałat dr Benedykt Cierzniak świętował jubileusz 60-lecia kapłaństwa w Narodowym Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu. Duchowny przyjął święcenia kapłańskie 5 kwietnia 1959 roku w kaliskiej bazylice z rąk bp. Franciszka Korszyńskiego.
Dostojnego Jubilata i zaproszonych gości powitał ks. prałat Jacek Plota, kustosz Narodowego Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu.
Słowo do Księdza Jubilata skierował biskup kaliski Edward Janiak. – Jubileusz 60-lecia kapłaństwa jest wielkim dziękczynieniem za służbę Kościołowi. Jubilat 50 lat przepracował w Wiedniu, a 10 lat w Polsce. My dzisiaj włączamy się w tę modlitwę i dziękujemy dobremu Bogu za powołania do kapłaństwa – mówił pasterz diecezji kaliskiej.
Wyraził słowa wdzięczności kapłanom, którzy pracują poza granicami kraju. – Ksiądz Benedykt poświęcał się dla wspólnoty w Wiedniu w służbie Kościołowi i ludziom. Z tego miejsca składam Księdzu najlepsze życzenia, żeby doznawał wielu radości, również tej ludzkiej. Tutaj, gdzie leżałeś krzyżem i przyjąłeś święcenia kapłańskie dziękuj dzisiaj Panu Bogu za przyczyną św. Józefa za ten piękny i długi czas kapłaństwa. To wielka łaska – powiedział bp Edward.
Gratulacje na ręce Księdza Jubilata przesłał abp Mieczysław Mokrzycki, metropolita lwowski. List odczytał ks. prałat Jan Nikiel, proboszcz katedry lwowskiej. – Jubileusz 60-lecia święceń kapłańskich jest szczególną okazją do łączności w dziękczynieniu Bogu za dar powołania oraz za wszystkie otrzymane łaski, dzięki którym stał się Ksiądz Prałat sługą Opatrzności Bożej dla wielu ludzi i środowisk Kościoła w Polsce, Austrii i Ukrainie – napisał abp. Mokrzycki.
Z Księdzem Jubilatem duchowo łączył się także pierwszy biskup kaliski Stanisław Napierała.
Rozpoczynając Mszę św. ks. prałat Benedykt Cierzniak wyraził radość, że może w Narodowym Sanktuarium św. Józefa modlić się dziękując za łaskę kapłaństwa.
W homilii ks. Sylwester Sowizdrzał przypomniał, jak Ksiądz Jubilat wraz z 6 innymi klerykami przygotowywał się w Kaliszu do przyjęcia święceń kapłańskich. – Wtedy ciężko zachorował i znalazł się w szpitalu. I jak sam dzisiaj opowiada, były to chwile, gdy w każdym momencie mógł odejść z tego świata. I gdy on tak walczył o życie, oczekując na święcenia kapłańskie, Bóg pozwolił, że przyjął je w Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu. Jestem przekonany, że kiedy ks. Benedykt walczył o życie, wstawiennictwo św. Józefa sprawiło, że Bóg wyznaczył dla niego nową granicę śmierci. I dzięki temu wstawiennictwu św. Józefa ks. Benedykt dożył 60 lat kapłaństwa, podczas których Bóg dał mu do zrozumienia, że istotą kapłaństwa nie jest działanie własną ludzką mocą, lecz działanie mocą Bożą – mówił orionista.
Wskazując na kapłaństwo Jubilata odwoływał się do św. Jana Marii Vianney’a. – Ks. Benedykt w tych dniach opowiadał mi, jak wyglądało jego kapłaństwo, gdy szedł spowiadać ludzi, to najpierw sam szedł do spowiedzi, aby przypadkiem nie skrzywdzić duszy osób, które się u niego spowiadały, aby nikogo nie zniechęcić lub nie sprowadzić na złą drogę poprzez jakieś swoje nieopaczne słowo – zaznaczył kaznodzieja.
Wraz z Księdzem Jubilatem Mszę św. koncelebrowali: ks. prałat Jacek Plota, kustosz Narodowego Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu, ks. prałat Jan Nikiel, proboszcz katedry lwowskiej, ks. Rafał Zborowski z Lwowa oraz księża orioniści: ks. Jerzy Ćwiklak, ekonom Centrum Chorych w Łaźniewie k. Warszawy, ks. Sylwester Sowizdrzał, dyrektor Centrum Księdza Orione w Kaliszu, Ks. Damian Stawicki, kierownik WTŻ, ks. Janusz Nowak, prezes Fundacji Księdza Orione, ks. Antoni Wita, proboszcz parafii Opatrzności Bożej w Kaliszu, ks. Łukasz Mikołajczyk dyrektor Domu Seniora im. św. Alojzego Orione w Brańszczyku. Wśród zaproszonych gości były dzieci ze świetlicy środowiskowej w Wawrze k. Warszawy prowadzonej przez siostry felicjanki.
Ks. Benedykt Cierzniak urodził się w 1934 r. W 1951 r. wstąpił do Zgromadzenia Księży Orionistów w Zduńskiej Woli, a 5 kwietnia 1959 r. przyjął święcenia kapłańskiej w kaliskiej bazylice św. Józefa. Pierwsze 10 lat kapłaństwa spędził w Krakowie, Kaliszu i Zduńskiej Woli jako ojciec duchowny w WSD Księży Orionistów. W 1970 r. przeniósł się do Wiednia, pracując w duszpasterstwie parafialnym i w Sądzie Metropolitarnym Diecezji Wiedeńskiej. Przepracował prawie 50 lat w Austrii, głównie w Wiedniu i Baden. Zapewnił pomoc finansową dla wielu zabytków sakralnych w archidiecezji lwowskiej. Wspierał ludzi biednych na misjach poprzez różne projekty realizowane w Brazylii, Meksyku i ostatnio Mozambiku. W Brańszczyku nad Bugiem zasponsorował wyposażenie rehabilitacji. Od kilku lat wspiera finansowo Instytut Resocjalizacji dla Dzieci w Wawrze k. Warszawy.
Tekst i zdjęcia: Ewa Kotowska-Rasiak