Bractwo św. Józefa
Rektor Bractwa Świętego Józefa - Ks. Prałat Jacek Plota
Prezes Bractwa - Marian Sadowski
Zastępca Prezesa - Krzysztof Jarczewski
Sekretarz - Witold Woźniak
Skarbnik - Jacek Montelatic
Spotkania - III środa miesiąca
Program spotkań:
17.35 - Modlitwa przed Cudownym Obrazem św. Józefa
18.00 - Msza Święta z Nowenną do św. Józefa
19.00 - Spotkanie formacyjne w Oratorium
Przyjęcie nowych członków do Bractwa św. Józefa - co roku 18 marca, w przededniu Uroczystości św. Józefa, Oblubieńca NMP
Dekret Erekcyjny
Bractwa Świętego Józefa w Kaliszu
Kalisz, 19 marca 1999 roku
Ojciec Święty Jan Paweł II we wprowadzeniu do ogłoszonej w 1989 roku Adhortacji Apostolskiej Redemptoris Custos - o św. Józefie i jego posłannictwie w życiu Chrystusa i Kościoła napisał:
"W setną rocznicę ogłoszenia Encykliki Quamquam pluries papieża Leona XIII i w duchu wielowiekowego kultu św. Józefa pragnę poddać wam pod rozwagę, drodzy Bracia i Siostry, kilka refleksji o człowieku, któremu Bóg powierzył straż nad swymi najcenniejszymi skarbami. Z radością spełniam ten pasterski obowiązek pragnąc, aby wszyscy żywili coraz większe nabożeństwo do Patrona Kościoła powszechnego i miłość do Odkupiciela, któremu on tak przykładnie służył.
Dzięki temu cały lud chrześcijański nie tylko jeszcze gorliwiej będzie się uciekał do św. Józefa i ufnie wzywał jego opieki, ale także będzie miał zawsze przed oczyma jego pokorną, dojrzałą służbę i udział w ekonomii zbawienia."
Z kolei osiem lat później, podczas homilii wygłoszonej 4 czerwca 1997 roku w Kaliszu Ojciec Święty zwrócił się do nas z apelem: "Wsparci przykładem i opieką św. Józefa dawajcie zawsze świadectwo poświęcenia i wielkoduszności. Chrońcie i otaczajcie opieką życie każdego waszego dziecka, każdej osoby, zwłaszcza chorych, słabych i niepełnosprawnych. Dawajcie świadectwo miłosci, życia i dzielcie się hojnie tym świadectwem."
Realizując wskazania zawarte w nauczaniu papieskim oraz pamiętając, że w dawnych wiekach przy kaliskim Sanktuarium św. Józefa funkcjonowała Konfederacja św. Józefa, założona przez ks. Stanisława Józefa Kłossowskiego w 1766 roku i zatwierdzone przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Władysława Łubieńskiego, do której należało wiele osób "...godnością Króleweską, Biskupią, Kapłańską, Senatorską, Szlachetną zaszczyconych...", ustanawiam religijną wspólnotę - Bractwo Świętego Józefa.
Bractwo ma swoją siedzibę przy Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu i winno działać zgodnie z kanonem 298 & 2 i kanonem 312 & 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego oraz załączonym do niniejszego dekretu Statutem Bractwa, który w oparciu o kanon 322 Kodeksu Prawa Kanonicznego, zatrwiedzam.
Niech realizowanie celów okreslonych przez Statut Bractwa, podejmowanych w oparciu o przykład życia św. Józefa, prowadzi do wzrostu świętości tych, którzy czynnie włączą się w działalność Bractwa oraz przyniesie wiele dobra Kościołowi powszechnemu.
Wszystkim członkom Bractwa św. Józefa w Kaliszu z serca błogosławię.
+ Stanisław Napierała, Biskup Kaliski
![]() |
![]() |
Statut Bractwa Świętego Józefa w Kaliszu
Podstawowe cele Bractwa
- Oddawanie czci św. Józefowi i stałe rozwijanie kultu św. Józefa.
- Dążenie do rozwoju życia wewnętrznego oraz pogłębianie wiedzy religijnej ze szczególnym uwzględnieniem postaci św. Józefa, dziejów kultu tegoż Świętego oraz działalności i dokonań Studium Józefologicznego.
- Propagowanie postaci św. Józefa jako wzoru do naśladowania w nadchodzącym nowym tysiącleciu.
- Zdobywanie i przekazywanie wiedzy na temat społecznej nauki Kościoła.
- Wspieranie Kościoła w wychowaniu dzieci i młodzieży według zasad morlaności chrześcijańskiej.
- Obrona godności człowieka i życia ludzkiego od chwili poczęcia do naturalnej śmierci.
- Niesienie pomocy ludziom przeżywającym kryzysy morlane i znajdującym się w trudnosciach materialnych.
- Opieka modlitewna szczegółnie nad ludźmi pracy, chorymi i umierającymi oraz tymi, którzy poświęcili się życiu konsekrowanemu.
- Troska o Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu, które w Diecezji Kaliskiej jest centralnym miejscem kultu Patrona Bractwa.
Członkowie Bractwa
- Członkiem Bractwa może zostać każdy katolik żyjący według zasad wiary.
- Za zezwoleniem Biskupa Kaliskiego do Bractwa może być przyjęty chrześcijanin niekatolik, który pragnie realizować cele Bractwa.
- Każdy nowoprzyjęty członek Bractwa odmawia akt ofiarowania siebie św. Józefowi, otrzymuje pamiątkowy dyplom potwierdzający przynależność do Bractwa i zostaje wpisany do Księgi Bractwa przechowywanej w Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu.
Organizacja Bractwa
- Bractwo podlega jurysdykcji Biskupa Kaliskiego.
- Z ramienia Biskupa Kaliskiego opiekę nad Bractwem sprawuje - jako Rektor Bractwa - Kustosz Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu.
- Zwyczajne walne zgromadzenie Bractwa odbywa się raz w roku i może być złączone z obchodami ku czci św. Józefa.
- Nadzwyczajne zgromadzenie Bractwa zwoływane jest przez Biskupa Kaliskiego lub odbywa się za Jego zezwoleniem na wniosek Kapituły Bractwa.
- Wspólnotą bracką kieruje Kapituła Bractwa wybierana na okres czterech lat przez zgromadzenie Bractwa zwykłą większością głosów.
- W skład Kapituły wchodzą: Przewodniczący, Zastępca Przewodniczącego, Sekretarz i Skarbnik.
- Członków-założycieli Bractwa przyjmuje w szeregi Bractwa Kustosz Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu.
- Kandydaci na członków Bractwa winni być rekomendowani przez dwóch członków Bractwa, a decyjzę o ich przyjęciu do Bractwa podejmuje Rektor Bractwa wraz z Kapitułą Bractwa.
- Podczas ważnych uroczystości religijnych członkowie Bractwa noszą stroje brackie (płaszcz z czapką i medal bracki).
- Działalność Bractwa dokumentowana jest stosownymi zapisami, protokołami i sparwozdaniami wpisywanymi do Księgi Bractwa.
Z historii Bractw św. Józefa...
Historia Bractwa św. Józefa związana jest ze słynny opactwem cysterskim w Krzeszowie, które ufundował w 1242 roku książę świdnicko-jaworski Bolko I Świdnicki. Krzeszowskie bractwo zostało powołane do życia 19 marca 1669 roku otrzymując specjalne zatwierdzenie przez papieża Klemensa IX. Już w 1725 roku liczyło ono aż 100 000 osób. Głównym celem krzeszowskiego bractwa św. Józefa było szerzenie czci Boga Wszechmogącego oraz wysławianie świętych imion Jezusa, Maryi i Józefa, troska o szerzenie katolickiej wiary, upraszanie Bożego błogosławieństwa oraz pokoju dla ojczyzny. Jedną ze szczególnych łask o które zabiegali członkowie bractwa za wstawiennictwem św. Patriarchy Józefa, była łaska dobrej i szczęśliwej śmierci. Kościół św. Józefa w Świdnicy jest szczególnie związany z krzeszowskim opactwem, gdzie kult św. Patriarchy na naszych ziemiach został zapoczątkowany. Projektantem kościoła był najprawdopodobniej zespół architektów krzeszowskich kierowany przez tamtejszego opata cystersów Benedykta Seidla. W naszym kościele na prawej ścianie nawy znajdują się dwa duże obrazy św. Grzegorza Wielkiego i św. Ambrożego, Doktorów Kościoła, które zostały podarowane prawdopodobnie jeszcze w XVIII w. przez opatów krzeszowskich i są pędzla artystów działających w Krzeszowie; nie wyklucza się, że może i samego Michała Willmanna. W Krzeszowie pochowani zostali także książęta świdniccy, fundatorzy naszej katedry i krzeszowskiego opactwa.
Głównym celem krzeszowskiego Bractwa było: szerzenie czci Boga Wszechmogącego oraz wysławianie świętych imion: Jezusa, Maryi Dziewicy i św. Józefa, troska o rozszerzenie katolickiej wiary, upraszanie błogosławieństwa Bożego oraz jedności i pokoju dla Ojczyzny. Członkowie Bractwa zobowiązali się do niesienia sobie pomocy i okazywania uczynków miłosierdzia wobec wszystkich będących w potrzebie. Szczególnie też zabiegali, przez wstawiennictwo św. Józefa, o łaskę dobrej i szczęśliwej śmierci. Każdy członek zobowiązany był do odmawiania codziennej modlitwy do św. Józefa, spełniania uczynków miłosierdzia wobec biednych i chorych. Działalnością Bractwa kierował zarząd, który wybierano każdego roku. Składał się on z protektora, rektora, prorektora oraz 12 asystentów, 12 konsultorów i dwóch zakrystianów. Bractwo, według jego założyciela, pogłębiało i aktywizowało chrześcijańskie życie poprzez działalność religijną, oświatową, wychowawczą i charytatywną.
Przez wieki członek Bractwa św. Józefa zobowiązany był nie tylko do codziennej modlitwy, comiesięcznego przyjmowania sakramentów świętych, ale i spełnienia uczynków miłosierdzia wobec ubogich, chorych oraz protestantów. Co roku odbywało się 12 spotkań brackich. Główne przypadało w dzień 19 marca. Zapraszano wówczas najlepszych kaznodziejów, których proszono o celebrowanie uroczystej Mszy św. Po Eucharystii ważny moment spotkań stanowiło wystawienie Najświętszego Sakramentu i procesja. Rozpoczynano ją hymnem Veni Creator i modlitwą „Przyjdź Duchu Święty ”, po czym recytowano litanię do Imienia Jezus, Najświętszej Maryi Panny lub św. Józefa. Potem formowano procesję, w której czterech diakonów ubranych w złociste dalmatyki niosło srebrną figurę św. Józefa. Po procesji, w kościele brackim św. Józefa, wybierano zarząd Bractwa na kolejny rok. Nazwiska wybranych oznajmiał prezes Bractwa przy dźwięku fanfar, a następnie wygłaszał uroczyste kazanie. Odczytywano też imiona zmarłych członków bractwa, by otoczyć je wspólną modlitwą. Wspólnie odmawiano też różaniec do św. Józefa, złożony z 15 tajemnic: 7 radości i 7 boleści oraz tajemnicy „Trójcy stworzonej” (Jezus, Maryja, Józef), której autorem był Bernard Rosa. Następnie prezes Bractwa wraz z sekretarzem, zapisywał nowo przybyłych członków i wyznaczał im tak zwaną godzinę czuwania na modlitwie. Krzeszowskie Bractwo św. Józefa przestało istnieć dopiero w 1810 r., tj. w chwili, gdy Śląsk dostał się po panowanie Prus, i przystąpiono do likwidacji zakonów. Rozpoczęło się wówczas prześladowanie katolików.