Gdzie będą cię przyjmować, jako dzieło sztuki, tam wprowadzisz mądrość
Słowo powitania Ikony Sedes Sapientiae, wygłoszone w Bazylice św. Józefa
Witaj Maryjo, piękna Pani, Stolico Mądrości, witaj! Jakże cieszymy się, że przybyłaś do naszej Diecezji, że jesteś w jej stolicy- w Kaliszu. Oczekiwaliśmy Cię z radością i nadzieją. Jesteś Maryjo u siebie, bo jesteś w miejscu, które swoją obecnością od wieków, z Opatrzności Bożej, naznacza św. Józef. Twój dziewiczy małżonek.
I
Jesteś Maryjo u siebie, bo jesteś w domu, który zwykliśmy nazywać „Nazaretem”. Jesteś w miejscu, które na pewno jest Ci bardzo drogie. Tu jest centrum Diecezjalnego Duszpasterstwa Akademickiego. Tutaj gromadzi się młodzież - studenci, tutaj przychodzą także profesorowie i wychowawcy.
Maryjo, z tego miejsca patrzy się w naszej Diecezji na uczelnie i szkoły, na wszystkie ośrodki, gdzie kształcą się i formują młodzi ludzie. Jesteśmy, Maryjo, przekonani, że z tego miejsca teraz Ty spoglądasz na nasze uczelnie: na Wydział Pedagogiczno - Artystyczny, na Wyższą Szkołę Zawodową, na Wyższe Seminarium Duchowne, na Instytut Teologiczny, na wszystkie szkoły w Kaliszu, w Ostrowie Wielkopolskim i w innych miastach. Maryjo, zechciej je wszystkie nawiedzić. Obejmij naturalnym sercem wszystkich profesorów- są ich setki, i studentów, są ich tysiące. Tu zebrali się tylko niektórzy, tylko ich przedstawiciele.
Co ja Ci mówię, Maryjo! Przecież Ty wiesz to wszystko. Jesteś w tej Ikonie przedstawiona i nazwana Stolicą Mądrości. Stolica to tron. Ty jesteś żywym tronem, tronem dla Mądrości. Mądrością jest Twój Syn, Jezus Chrystus, Słowo Boże, Bóg przez, którego wszystko się stało, co się stało Boski Logos.
Nie wiem, czy będzie dobre określenie, którego pragnę użyć. „Przysłał” Cię Ojciec Święty. Właśnie „przysłał” Cię. Nie wiem, czy tak mogę powiedzieć. Niepodobna jednak w nawiedzeniu Ikony Stolicy Mądrości nie zauważyć Ojca Świętego. Wszak On w roku 2000 przekazał Ikonę Stolicę Mądrości- znak, Profesorom i studentom całego świata, abyś Ty Matko w tym znaku mogła stać się obecną tam, gdzie on stanie się obecny.
II
Dlaczego Ojciec Święty przekazał Ikonę znak profesorom i młodzieży akademickiej na całym świecie? Przekazując Ikonę Ojciec Święty powiedział, żeby ona stała się obecna w środowiskach, gdzie jest zdobywana wiedza: w miejscach, gdzie ludzie kształtują swoją wizję świata; tam, gdzie mądrość. Słowo „mądrość” użył tak, jak by nim chciał nazwać każdą wyższą uczelnię.
Każda bowiem wyższa uczelnia jest powołana do mądrości, aby przygotowała kompetentnych ludzi do służby społeczeństwu. Tu Maryjo przynosisz Bożą mądrość, którą jest twój Syn. Przynosisz Boga. Niech On przez Ciebie stanie się obecny i będzie wielbiony w duchu i w prawdzie.
W „duchu”, a więc w umysłach i sercach nauczycieli oraz studentów. W prawdzie: w jej poszukiwaniu, poznawaniu, w przekazywaniu.
III
Duch Święty sprawił, że słowo Boże, które słyszeliśmy w pierwszym czytaniu i w Ewangelii pokazują mądre zachowanie. Mądrze postępuje ten, kto kieruje się miłością; miłością, która służy. W Ewangelii Jezus wskazuje na siebie, jako wzór służby. On, Bóg, przyszedł nie po to, aby Mu służono, lecz aby służyć i oddać życie, by inni mieli życie. Na tym polega mądrość, Boża mądrość.
Tak rozumiana mądrość w oczach wielu ludzi wydaje się dzisiaj głupstwem. Służyć? Po co? Dzisiaj lansowany jest indywidualizm, a więc postawa zupełnie odwrotna, postawa roszczeniowa. Jeśli jednostka ma prawo do czegoś, to jest to prawo do czerpania korzyści, przyjemności. To inni mają służyć jednostce. Jeżeli jednak każdy jest jednostką i będzie domagał się, by mu służono, sam zaś służyć nie chce, uważając służbę innych za głupstwo, no to w takim układzie powstanie jedynie zbiorowość indywidualistów. Zadusimy się w egoizmie.
Jakże potrzebna jest więc mądrość, która odezwała się w Ewangelii tej Mszy świętej. Mądrość, którą jest Jezus Chrystus, Twój Syn Maryjo! Kto chce być pierwszy, kto chce być wielki, niech nauczy się służyć!
W młodych ludziach powinny być pragnienia wielkości, ale droga do wielkości jest tylko ta, którą wskazuje Boska mądrość: - służyć. Bardzo potrzebni są ludzie, nie tylko światli lecz także mądrzy!
Maryjo jesteśmy ograniczeni i słabi. Są w nas niepokoje i lęki. Nieraz w umysłach i sercach naszych pojawia się błysk prawdy. Nieraz Bóg mocno daje nam odczuć swoją obecność, ale słabi jesteśmy.
Zachowujemy się jak byśmy się wstydzili Boga. Wydaje nam się bowiem, że sami sobie wystarczymy. Przecież żyjemy w czasach tak wielkiego postępu techniki i rozwoju cywilizacji.
IV
Maryjo, wpatrujemy się w Twoje oblicze. Piękna jest ta Ikona jako dzieło sztuki. Udała się ona artyście jezuicie Markowi Rubnikowi. Jutro będzie mówił o niej, jako o dziele sztuki, obecny wśród nas Ojciec Aleksander Jacyniak, który jest przyjacielem Ojca Marka Rubnika z okresu studiów w Rzymie. Obaj jezuici. Jak dobrze, Maryjo, że Duch Święty natknął Ojca Marka i tak mu się udał znak ikony Sedes Sapientiae! W ten bowiem sposób, Maryjo, będą Cię przyjmować nawet niewierzący. Będą Cię przyjmować jako dzieło sztuki. Ale jest to działo znakiem. Tak chciał Najwyższy Pasterz Kościoła. On to dzieło pobłogosławił. Dlatego, gdzie wejdziesz jako dzieło sztuki, tam będziesz promieniowała swoją obecnością i wprowadzisz Tego, który jest mądrością, Jezusa Chrystusa. A może o to właśnie chodziło Ojcu Świętemu? Zamyśliłaś nas, Stolico Mądrości, zamyśliłaś bardziej niż czyni to na tym miejscu twój dziewiczy małżonek Józef Święty.
Maryjo, Józefie Święty, oboje z Jezusem, Mądrością Bożą, napełnijcie to Miasto, napełnijcie uczelnie, szkoły i wszystkie ośrodki kształcenia oraz formacji łaską Bożą, napełnijcie je Bogiem.