Włodzimierz Szkudlarek
XXVI Kaliska Droga Krzyżowa
W Pierwszą Niedzielę Wielkiego Postu, 22 lutego 2015 r. od godz. 14.00 mieszkańcy Kalisza uczestniczyli w XXVI Kaliskiej Drodze Krzyżowej, która rozpoczęła się pod Grotą Katyńską przy Sanktuarium Serca Jezusa Miłosiernego Ojców Jezuitów. Następne stacje Drogi Krzyżowej znajdowały się przy pomniku Adama Asnyka, Pomniku Książki, przy Katedrze kaliskiej, na Pl. Jana Pawła II, przy Bazylice św. Józefa, pod Starostwem Powiatowym, przy kościele Garnizonowym, pod tablicą upamiętniającą męczeńską śmierć ks. Pawłowskiego, przy Ratuszu, przy kościele oo. Franciszkanów, pod gmachem Sądu, przy Banku Przemysłowym. Ostatni przystanek miał miejsce przed kościołem pw. Św. Rodziny. Drogę Krzyżowa poprowadził biskup senior Stanisław Napierała.
Trzymetrowy drewniany krzyż nieśli wierni kaliskich parafii, więźniowie z Zakładu Karnego, strażacy oraz od szóstej do siódmej stacji młodzież z naszej Parafii. Rozważania do stacji drogi krzyżowej przygotowała siostra karmelitanka bosa z kaliskiego klasztoru, a odczytali je: Jacek Majewski i jego syn Rafał.
Rozważanie Męki Jezusa i przejście z krzyżem przez ulice i place naszego miasta jest wyrazem naszej wiary, że Chrystus dwa tysiące lat temu ulicami Jerozolimy niósł swój krzyż dla naszego zbawienia.
Nabożeństwo zakończyło się przy kościele Świętej Rodziny, gdzie słowo do wiernych skierował pierwszy biskup kaliski Stanisław Napierała, Biskup przypomniał słowa Jezusa „jeżeli chcesz iść za mną weź swój krzyż”. Każdy ma swój krzyż, pod którym nieraz upada. Jednak najważniejsze aby nieść ten krzyż za Jezusem, wtedy stanie się on drogą powrotu do Boga, drogą przemiany i zwycięstwa.
Kalisz był pierwszym polskim miastem, które przejęło tradycję wielkopostnych procesji. Pierwsza droga krzyżowa ulicami Kalisza przeszła 29 kwietnia 1990 r., a uczestniczyło w niej ok. 500 osób. Propozycję organizowania nabożeństwa wysunął śp. ks. prał. Lucjan Andrzejczak, kustosz Sanktuarium św. Józefa. Rozpoczęcie drogi krzyżowej wyznaczono przy kościele ojców jezuitów. Kolejne stacje poświęcone były różnym grupom społecznym: ofiarom obozów koncentracyjnych, Sybirakom, kombatantom, młodzieży, rodzicom. W następnym roku przeniesiono termin nabożeństwa na pierwszą niedzielę Wielkiego Postu i tak jest do dziś.