ks. Łukasz Przybyła
Pożegnanie Siostry Domiceli
W minionym tygodniu decyzją Siostry Prowincjalnej Prowincji Łódzkiej siostra Domicela Lis, Służebniczka Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej, pracująca przy Sanktuarium św. Józefa, została skierowana do Domu Sióstr Emerytek w Liskowie.
W piątek, 15 lutego 2013 roku, podczas Mszy Świętej o godzinie 12.00 wspólnota parafialna dziękowała Siostrze za blisko 16-letnią posługę i pracę w Sanktuarium. Eucharystii przewodniczył Ksiądz Prałat Jacek Plota, Proboszcz Parafii, wraz z którym przy ołtarzu stanęli Ksiądz Kanonik Arkadiusz Nowacki i ks. Jarosław Powąska. Podczas dziękczynnej Mszy Świętej modlili się również przedstawiciele wpólnot i grup duszpasterskich. Szczególną wdzięcznością otoczyli Siostrę członkowie Acji Charytatywnej, którą Siostra kierowała przez ostatnie szesnaście lat.
Rozpoczynając Eucharystię Ksiądz Prałat Jacek Plota zaprosił wszystkich do wspólnego dziękczynienia: Gromadzi nas Chrystus przy swoim ołtarzu. Zgromadzeni jesteśmy tu, w Kaplicy św. Józefa, w okresie Wielkiego Postu, w okresie, kiedy Kościół wzywa nas do nawrócenia, do pokuty i do postów. Sam Chrystus wzywa nas: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.” Gromadzimy się przy ołtarzu jako kapłani w koncelebrze i siostry służebniczki, a wśród nich Siostra Domicela, której pragniemy podziękować dzisiaj w tej Mszy za jej posługę w naszej Parafii, w naszym Sanktuarium, ponad 16 lat, jako siostry charytatywne, posługującej chorym i biednym w naszej Parafii. Decyzją władz zakonnych, jak już wspominaliśmy w Środę Popielcową, ze względu na ciężki stan zdrowia Siostra zostaje skierowana do Domu Sióstr Emerytek w Liskowie, gdzie będzie przebywać pod opieką. I dzisiaj w tej Mszy Świętej wyrażamy Siostrze wdzięczność. Msza jest z natury dziękczynieniem Bogu. Włączamy całą posługę Siostry, wszelkie dobro, jakie pełniła do ostatniej chwili, bo nawet w chorobie myślała o tych ludziach i modliła się za nich, i modli się nadal. Gromadzi nas właśnie ta intencja. Zapraszam wszystkich do tej modlitwy.
Ksiądz Prałat wygłosił również homilię, w której podkreślił zasługi i pracę Siostry Domieceli w Kaliskim Sanktuarium. Nawiązał w niej na początku do Liturgii Słowa dnia dzisiejszego oraz do wypowiedzianych na początku Eucharystii słów: Pragniemy dziś Siostrze Domiceli, Służebniczce NMP, podziękować za jej posługę, za pełnienie dobrych uczynków wobec bliźnich, którzy znaleźli się na terenie naszej Parafii. Słowo Boże podane na dzisiejszy dzień przez Kościół jest najlepszym komentarzem, wskazaniem drogi, jaką możemy przebyć, jak i cały ten Wielki Post, i całe nasze życie tak, jak to pokazała swoim życiem Siostra Domicela.
Następnie Ksiądz Prałat wymienił niektóre z pośród wielu pól działania Siostry Domiceli: Czcigodna i droga Siostro, nie sposób objąć statystycznie liczby osób chorych, ubogich, samotnych, niepełnosprawnych, którym przyszłaś z pomocą w ciągu ostatnich ponad 16 lat posługi w naszej Parafii, a wcześniej też na misjach w Zambii, w czasie pobytu w Ameryce i na różnych placówkach w naszej ojczyźnie. To bardzo różnoraka pomoc: od odwiedzin, wysłuchania, rozmów, pocieszania – do organizacji paczek, żywności, odzieży, opału, mieszkania, wysyłania dzieci na turnusy wakacyjne, organizowania zbiórek, ofiar na święta i na przybory szkolne. To także wysyłanie Zespołu Charytatywnego na rekolekcje. Wszystkie uczynki miłosierdzia nasz Zbawiciel Jezus Chrystus zaniesie przed Boga i będą się liczyć w czasie, gdy staniemy przed Panem w dniu Sądu Ostatecznego. W tej wizji Sądu mamy ukazane to, że liczy się najbardziej pomoc właśnie biednym ludziom. Bo z nimi identyfikuje się Chrystus najbardziej.
Ksiądz Proboszcz wskazał w homilii również na tych, którzy włączyli się w Mszę Świętą dziękczynną i wskazał na rzeczywistość działania, która odtąd Siostrze Domiceli będzie najbliższa: Są tutaj zebrani kapłani, współsiostry, które w tym domu razem są obecne. Widzę tu reprezentantów Parafii, pracowników świeckich, którzy posługują przy naszym Sanktuarium, Zespół Charytatywny, przedstawicieli innych wspólnot. Wszyscy chcemy jednym głosem, w jednym duchu i jednym głosem powiedzieć jedno wielkie dziękuję Siostrze.
Siostra, z tej czynnej, aktywnej Służebniczki, którą widzieliśmy, zostaje służebniczką kontemplacyjną. Zostaje Ci, Siostro, modlitwa, cierpienie, szczególnie zaś modlitwa różańcowa. I jesteśmy pewnie, że nadal będziemy w Twoim sercu właśnie w takim, duchowym wymiarze. Kto wie, czy w niektórych wypadkach nie jest to obecność ważniejsza.
Odtąd Siostra Domicela przebywać będzie w Domu Sióstr Emerytek w Liskowie: Ten dom jest Ci tak bardzo bliski i drogi - powiedział Ksiądz Prałat. Tam właśnie tam byłaś przed laty jako młoda siostra. Uczyłaś gospodarstwa, uczyłaś dziewczęta szycia. Wśród nich jest tu obecna przynajmniej jedna z nich, pani, która w tym czasie była Twoją uczennicą. Tam są także siostry, które pracowały w poprzednich latach Sanktuarium Świętego Józefa. Tam będziesz blisko kaplicy. My będziemy z Tobą, a Ty będziesz z nami w tym wymiarze duchowym, ale nie tylko, bo możemy Cię tam również odwiedzać.
Chcemy, dziękując Ci za wszystko, prosić też o modlitwę za nas posługujących w Sanktuarium, za naszych parafian, za nas kapłanów, za współsiostry, za swoje Zgromadzenie.
Kończąc homilię, Ksiądz Prałat jako Kustosz Sanktuarium wręczył Siostrze Medal Świętego Józefa, który otrzymują osoby zasłużone dla rozwoju kultu św. Józefa. Wręczenie go Ksiądz Prałat poprzedził wskazaniem na miłość i osobistą cześć Siostry Domiceli do św. Józefa, a następnie odczytał list adresowany do niej, dołączony do Medalu: Chcemy Ci na końcu powiedzieć, że tak bardzo ukochałaś św. Józefa i żebyś zabrała go ze sobą. A na pewno go zabierasz w sercu, bo szerzyłaś dodatkowo kult św. Józefa. (...) Zabierz ze sobą również Medal Pamiątkowy św. Józefa. Niech on Ci przypomina to miejsce i naszą pamięć. I chcemy także szczególnie zawierzyć Cię, polecić pod koniec Mszy św. Józefowi, aby miał Cię w swojej opiece.
Przed błogosławieństwem Ksiądz Prałat odmówił modlitwę powierzającą Siostrę Domicelę św. Józefowi, a po zakończonej Mszy Świętej przedstawiciele wspólnot parafialnych, nie kryjąc swojego szczerego wzruszenia, wyrazili wdzięczność Siostrze i podarowali kwiaty.
Wzruszenia nie kryła również sama Siostra Domicela, która choć w poważnym stanie zdrowotnym, gdy dowiedziała się o przygotowywanej za nią Mszy Świętej dziękczynnej miała powiedzieć Księdzu Proboszczowi z radością: Dobrze, niech się za mnie modlą.
Obiecujemy tę modlitwę, Siostro, przed Cudownym Obrazem Świętego Józefa i jeszcze raz dziękujemy Siostrze za jej szesnastoletnią posługę w Polskim Nazarecie. Niech owoce Twojej pracy wśród ludzi szczególnie potrzebujących rozkwitną w postaci ich większego przywiązania do wspólnoty Kościoła oraz niezachwianą wiarą, mocą której, jak w życiu św. Józefa - najtrudniejsze nawet sprawy stają się proste do rozwiązania.