Przesłanie Piotra Molla - męża św. Joanny i uratowanej córki
- Joanny Emanuelli
Najdroższa Krystyno! Tata i ja dziękujemy Tobie z całego serca i całej Polsce za hołd, jaki składacie naszej najdroższej Joannie i za miłość jaką jej okazujecie. Moja mama, osoba niezwykle normalna, kochająca życie i wszystkie rzeczy z nim związane, z niezwykłą harmonią i wytrwałością w każdym momencie swojego życia, była cudownym świadkiem wiary i miłości chrześcijańskiej. Wszystkie chwile swego życia przeżywała konkretnie i z radością poprzez codzienność, jako dziecko, dziewczyna, narzeczona, małżonka, matka i lekarz. Od czasów dzieciństwa, wychowywana przez wspaniałych rodziców, uważała życie jako cudowny Boży dar. Posiadała bezgraniczną ufność Bożej Opatrzność, ufność, która jej nigdy nie opuściła. Nawet w chwilach wielkiego cierpienia i podczas najtrudniejszych prób była przekonana co do konieczności i skuteczności modlitwy. Takimi słowami zwracała się do młodych w ruchu Akcji Katolickiej: „zapamiętajmy dobrze, że apostołem staje się przede wszystkim na kolanach”. Szczęśliwa matka trojga dzieci pozostała wierna swemu macierzyńskiemu powołaniu, aż po szczyt największej miłości, ofiarowując własne życie, by czwarte dziecko mogło żyć. Uważała i była świadoma, że dziecko jest znakiem Bożej Opatrzności. Przekładając życie czwartego dziecka nad własne, ukoronowała swoje przykładne chrześcijańskie życie największą miłością, miłością bez granic. Świadectwem autentycznej świętości i szacunku dla życia ludzkiego.
Wciąż wspominamy ze wzruszeniem wydarzenie, kiedy Jego Świątobliwość Jan Paweł II 24 kwietnia 1994 roku na Placu św. Piotra, ogłosił moją mamę błogosławioną, jako matkę rodziny. Następnego dnia w homilii skierowanej do pielgrzymów określił heroiczne świadectwo jako „prawdziwą pieśń dla życia”. Teraz, po 10 latach oczekujemy z wielką radością dnia 16 maja, kiedy Ojciec Święty Jan Paweł II ogłosi mamę świętą. Składamy dzięki Panu za tak wielką łaskę. Jesteśmy szczęśliwi dzieląc się z wami mamą, która wraz z Matką Najświętszą wyprosi nam łaskę bycia mniej samotnymi. Przede wszystkim w trudnościach i cierpieniach. Prosimy ją, aby nas zawsze osłaniała, aby napełniła cierpiących siłą ducha, aby jej nadzieja, ufność w Opatrzność Bożą, jej odwaga i radość życia wspomagała wszystkie mamy, osoby i rodziny, a w sposób szczególny rodziny wielodzietne. Niech do niej się kierują i jej ufają w chwilach wyboru i trudności. Niech wyprosi im u Pana Jezusa wszystkie łaski jakie leżą im na sercu.
Przesyłamy tobie najdroższa Krystyno i całej Polsce nasze najserdeczniejsze i najlepsze pozdrowienia.
Piotr i Joanna Emanuella