ks. Łukasz Przybyła
Nabożeństwo przed Cudownym Obrazem Świętego Józefa
1 listopada 2012
W Wieczór uroczystości Wszystkich Świętych, a zarazem w I czwartek miesiąca, klękamy przed Cudownym Obrazem św. Józefa, przywołując dziś całe Niebo Świętych i Błogosławionych – Zbawionych – by wraz z nami wielbili Świętego Boga.
Z Wszystkimi Świętymi Pańskimi, wśród których Maryja i Józef są pierwszymi, kierujemy nasze myśli ku Niebu i wielbimy Boga w świętości jego stworzeń. Wielbimy Boga w darze życia wiecznego, które obiecane jest każdemu, kto dobrze i z wiarą przejdzie przez życie. Wielbimy Boga we wszystkich wiernych zmarłych, przywołując na pamięć każdy z ich dobrych czynów, miłość i poświęcenie się rodzinie oraz nierzadko oddane życie dla ratowania czyjegoś istnienia.
Przychodzimy w zachwycie nad Świętymi, którzy swoim życiem pokazali nam, że świętość jest możliwa; że nawet mając wady, popełniając błędy – można zawzięcie podążać ku Niebu i zwykłością życia wypełnionego miłością zdobywać Niebo i świętość.
Wyznając dzisiaj wiarę w świętych obcowanie dostrzegamy wyjątkowe wstawianie się za nami Świętych naszych Patronów u Źródła Świętości, którym jest Bóg. W Kaliskim Sanktuarium jesteście obecni w znakach relikwii i odbieracie tu szczególną cześć. Proście dziś dla nas o łaskę wytrwania, proście w naszych codziennych trudnych sprawach, bądźcie naszymi skutecznymi orędownikami i wsparciem na dobrze znanych wam ścieżkach ludzkiego życia. Niech one zawsze prowadzą nas krótszą czy dłuższą – ale zawsze drogą do Nieba.
Święci i Błogosławieni z Kaliskiego Sanktuarium, pełni miłości i troski o współczesną wam rodzinę, którzy odważnie stawaliście w obronie ludzkiego życia – spoglądając z Nieba na świat miejcie przed Bogiem i dzisiaj pieczę o rodzinę, która jest drogą Kościoła. Miejcie pamięć o ludzkim życiu, które jest darem i własnością Boga. Przywołujemy Was i waszą niezwykłą obecność w relikwiach, znajdujących się u stóp św. Józefa, Głowy Świętej Rodziny i najważniejszego z Obrońców Życia.
Ty, Św. Józefie, w cudownym Kaliskim Wizerunku, Opiekunie rodzin, którego ojcowskiej opiece powierzył Bóg swojego Syna i Jego Matkę – módl się za nami. Miej w opiece nasze rodziny, ojców i matki, synów i córki, babcie i dziadków. Wprowadź Jezusa do naszego domu, pomóż przyjmować Go do naszych serc, uproś łaskę miłości, zgody i pokoju, aby nasze rodziny osiągnęły szczęście doczesne a po nim wieczne. Miej staranie o nasz, ludzki szacunek dla każdego życia, także i tego dotkniętego chorobą, niepełnosprawnością, doświadczonego długimi latami, znajdującego się w niebezpieczeństwie już w łonie matki, ale i na łożu boleści i niemocy. Oddziałuj swoim wzorem na naszą świadomość tego, czym jest życie i jaką ma wartość i godność.
Bł. Matko Angelo Truszkowska, która w tej świątyni stałaś się dzieckiem Bożym, przyjęłaś tu chrzest i jest tu początek Twojego świętego życia - módl się za nami. Niech życie chrześcijan będzie zawsze uzewnętrzniało owoce ich Bożego dziecięctwa. Niech nasze rodziny będą pobożne i ugruntowane na szacunku dla wartości patriotycznych, miłości dobowa i wrażliwości na biedę ludzką, jak rodzina która wydała Ciebie światu.
Św. Joanna Beretto Molla, której córka sama przekazała relikwie Kaliskiemu Sanktuarium, matko, która oddałaś własne życie, by mogło zaistnieć na chwałę Bożą życie Twej córki – módl się za nami. Bądź przykładem świętości dla wszystkich współczesnych dziewcząt, narzeczonych, matek i mężatek, zaangażowanych w pracę, doskonalenie kariery zawodowej, a przy tym wychowujących swoje potomstwo. Pokazuj im, że w trudach macierzyństwa i w codziennej pracy można żyć w sposób święty, ze można bezgranicznie ufać Bogu nawet w chwilach wielkiego cierpienia i podczas najtrudniejszych prób, że można pozostać wierną swemu macierzyńskiemu powołaniu aż po szczyt największej miłości, ofiarowując własne życie. Prosimy Cię, napełnij matki cierpiące z powodu chorób swych dzieci siłą ducha. Niech Twoja nadzieja i ufność w Opatrzność Bożą, odwaga i radość życia wspomaga wszystkie kobiety, matki, rodziny, a szczególnie rodziny wielodzietne.
Bł. Janie Pawle II, który tu, u św. Józefa powiedziałeś: „Ani na chwilę nie zapominajcie, jak wielką wartością jest rodzina” oraz, że „Prawo do życia nie jest tylko kwestią światopoglądu, nie jest tylko prawem religijnym, ale jest prawem człowieka.” – módl się za nami. Z mieszkania w Domu Ojca bądź dalej zatroskany o ziemską cywilizację, by urzeczywistniała się w niej miłość, a nie śmierć, by nie odrzucała bezbronnych, by nikogo nie wykluczała z wielkiej rodziny ludzkiej, by nikogo nie wyrzucała na margines społeczeństwa, by małżonkowie stawali się "bezinteresownym darem z siebie samego", by rodzina chrześcijańska stawała się autentycznym znakiem bezinteresownej i powszechnej miłości Boga do ludzi. Bo poprzez tę miłość rodzina powstaje, rozwija się, dojrzewa i jest źródłem pokoju i szczęścia dla rodziców i dla dzieci. Jest prawdziwym gniazdem życia i jedności.
Bł. Matko Tereso z Kalkuty, która czerpiąc siły z Boskiej miłości, żyłaś dla innych i broniłaś każdego życia – módl się za nami. Twoja obecność w Kaliskim Sanktuarium już od sześciu lat w znaku relikwii ciągle przypomina dramatyczne słowa Jana Pawła II: „Jeśli matce wolno zabić własne dziecko, to jak powstrzymać ciebie i mnie, byśmy się nawzajem nie pozabijali?” Módl się w Niebie za matki i ojców, którzy z różnych powodów, w tym rzekomo z powodu trudnych warunków materialnych, w jakich się znajdują chcą uniknąć potomstwa, a nawet, gdy ono już zaistnieje w łonie matki, pozbawić je życia. Niech trudy swojego ziemskiego życia, także biedę i ubóstwo, zjednoczą z Chrystusem cierpiącym, a gorliwie Go kochając i dzieląc z Nim Jego cierpieniezechcą Mu służyć całym sercem w swoich dzieciach.
Św. Ojcze Pio, któremu jedna rzecz szczególnie leżała na sercu: obrona życia i jego źródeł – módl się za nami. Byłeś nieustraszonym obrońcą rodziny, małżeństwa i moralności. Grzech przeciwko życiu podrywał Cię z impetem na równe nogi. Żądałeś szacunku wobec tej rzeczywistości, która realizowała zamiary Boże dotyczące przyrostu rodzaju ludzkiego, mówiąc, że zgodna rodzina, nierozerwalne małżeństwo są podstawowym fundamentem życia ludzkiego. Ileż to rodzin uratowałeś od rozpadu, od rozwodu, przypominając, że rozwód niweczy człowieka i przez to stanowi szeroką drogę prowadzącą do piekła. A kiedy rozwód staje się prawem obywatelskim, przyszłość takiego społeczeństwa jest narażona na poważne niebezpieczeństwo. Miej w opiece rodziny i małżeństwa zagrożone rozpadem, jednaj skłóconych małżonków, przywróć im pierwotną miłość i zachwyt, jaki mieli wobec siebie, gdy decydowali się na wspólną drogę. I jak kiedyś młodym małżonkom życzyłeś „pięknej gromadki dzieci”, by „zaludniać ziemię i Niebo”, tak i dzisiaj tym, którzy starają się o potomstwo wybłagaj je u Boga dla nich.
Bł. Siostro Franciszko Siedliska, nazaretanko, apostołko rodzin, wzorująca się na życiu Świętej Rodziny z Nazaretu – módl się za nami. Zakładając Zgromadzenie Sióstr Nazaretanek widziałaś ich obecność wśród rodzin. Osobiście wspomagałaś biednych, pielęgnowałaś chorych, ratowałaś osierocone dzieci, podawałaś rękę pogrążonym w moralnej nędzy. Odradzając moralnie zaniedbaną rodzinę pragnęłaś odrodzić społeczeństwo i w ten sposób szerzyć Bożą miłość. Miej w Niebie nadal staranie o odrodzenie rodziny, o wprowadzenie do niej Królestwa Bożej miłości. Miej pieczę nad wychowaniem dzieci, zwłaszcza zaniedbanych religijnie, o samotne matki, o ratowanie życia nienarodzonych. Bo jak o Tobie powiedział Jan Paweł II: „główne źródło odrodzenia społecznego widziałaś w zdrowej, chrześcijańskiej rodzinie”.
Bł. Ludwiku i Zello Martin, święci rodzice św. Teresy z Lisieux – módlcie się za nami.
Bł. Bracie Andrzeju z Montrealu, przyjacielu św. Józefa – módl się za nami.
Bł. Siostry Męczenniczki z Nowogródka, Św. Siostro Faustyno, Bł. Księże Jerzy Popiełuszko – módlcie się za nami.
Przywołujemy Was, wszyscy Święci i Błogosławieni, szczególnie Was, których czcimy w znakach relikwii w Sanktuarium św. Józefa. Jesteśmy wdzięczni Bogu za wasz przykład życia, za wasze pouczające słowa, za orędownictwo za nami w Niebie. Polecamy Wam troskę o rodzinę i o Zycie, niech ono zawsze będzie święte na wzór Boga, który sam jest Święty, niech ono zawsze będzie wiernym obrazem i podobieństwem swojego Stwórcy. Nie w nas nie braknie zapału w trosce o osobistą świętość, której nagrodą będzie Niebo.
Życie we wspólnocie świętych rozpoczyna się w naszych rodzinach, parafiach, szkołach, zakładach pracy, wśród przyjaciół i znajomych. Polega ono na niesieniu wzajemnej pomocy w stawaniu się świętymi.