In English In Italiano Auf Deutsch
Bazylika otwarta codziennie od 6:00 do 19:00
Sekretariat Sanktuarium:
Kancelaria Parafialna:
Sklepik z pamiątkami:
Dom Pielgrzyma:
Restauracja św. Józefa:
62 7 575 822 / 8.00 - 13.00
789 087 043 / 10.00 - 12.00, 16.00 - 18.00
797 630 389 / 10.00 - 16.00
510 733 166 / 8.00 - 21.00
604 844 368 / 12.00 - 16.00
top
/ Home / Rozmowy z Kustoszem

XV rocznica
powstania Diecezji Kaliskiej

Rozmowa z Księdzem Prałatem Jackiem Plotą
w XV rocznicę powstania Diecezji Kaliskiej

1. Po powstaniu Diecezji Kaliskiej został Ksiądz Prałat rektorem kleryków naszej Diecezji? Jak Ksiądz Prałat przyjął tę decyzję?

Przed powstaniem Diecezji Kaliskiej pracowałem przez dłuższy czas w parafii Św. Mikołaja w Kaliszu jako wikariusz. Od 1 lipca 1991 roku byłem kapelanem w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Kaliszu oraz Duszpasterzem Służby Zdrowia. Mieszkałem przy Parafii Św. Mikołaja.

W pierwszych miesiącach powołania naszej Diecezji towarzyszyłem Ks. Biskupowi Ordynariuszowi w Jego posługach w Diecezji Kaliskiej.

Ks. Biskup Ordynariusz zaproponował  mi bym został rektorem diakonów i kleryków naszej Diecezji. Propozycja ta była  dla mnie wielkim zaskoczeniem, a z drugiej strony zdumieniem, że zostałem obdarzony niezwykłym zaufaniem Biskupa Kaliskiego. Zdałem sobie sprawę z wielkiej odpowiedzialności za formację  przyszłych kapłanów, a także z braku doświadczenia w prowadzeniu takiej formacji.

Po namyśle przyjąłem tę propozycję. Od 1 marca 1992 roku rozpocząłem posługę rektora kleryków i diakonów naszego seminarium. Byłem wówczas jednym z najmłodszych rektorów w Polsce. Przekonałem się o tym gdy byłem na pierwszej Konferencji Rektorów  we wrześniu 1992r. w Koszalinie. Również podjąłem studia specjalistyczne na ATK w Warszawie i  PWT w Poznaniu.

2. Nie było jeszcze Seminarium Duchownego, a klerycy Diecezji Kaliskiej studiowali w Poznaniu ( nie pamiętam od którego roku). Na czy więc polegało zadanie Księdza Prałata? (Czy spotykał się Ksiądz Prałat z klerykami w Poznaniu?)

Począwszy od roku akademickiego 1992/93 klerycy Diecezji Kaliskiej przygotowywali się do kapłaństwa w pięciu Wyższych Seminariach Duchownych: w Częstochowie, Gnieźnie, Poznaniu, Włocławku i Wrocławiu. Natomiast klerycy zgłaszający się do Seminarium Duchownego Diecezji Kaliskiej rozpoczynali swoje studia w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu już od 1992/93. W latach 1996/97 nasi klerycy od I-go do V-go roku przebywali w Poznaniu przy ul. Wieżowej 2/4. Jako rektor w tym czasie mieszkałem u Ojców Jezuitów, gdzie przebywałem z diakonami przez trzy dni w tygodniu. Pozostałe dni tygodnia wyjeżdżałem do poszczególnych Seminariów, w tym najczęściej do Poznania, odwiedzałem kleryków, informowałem ich o wydarzeniach w Diecezji chcąc w ten sposób nawiązać więź przyszłych kapłanów z Diecezją. Rozmawiałem również  z moderatorami wspomnianych seminariów. W związku z tym klerycy nazywali mnie „Rektorem wędrownym”.

Starałem się wykorzystać każdą okazję do spotkania z klerykami:  inauguracje roku akademickiego, przyjmowanie przez kleryków stroju duchownego i posług. Okazją do spotkania wszystkich kleryków był organizowany co roku w Klasztorze Ojców Jezuitów wspólny opłatek z udziałem Ks. Biskupa Ordynariusza oraz święcenia prezbiteratu i diakonatu, a także inne ważne uroczystości w Diecezji.

3. Niemal od początku rok szósty studiował w Kaliszu?

Szósty  rok studiów seminaryjnych czyli Diakoni, od samego początku  powstania diecezji czyli od roku 1992/93 kontynuowali swoje studia i formację w klasztorze Ojców Jezuitów w Kaliszu przy ul. Stawiszyńskiej. Jesteśmy wdzięczni Księżom Jezuitom, że użyczyli nam przez kilka lat gościny. Czuliśmy się tam dobrze. Przebywali tam przez trzy dni, a pozostałą część tygodnia w Parafiach praktyk wyznaczonych przez Księdza Biskupa. Jak wspomniałem wcześniej ja przebywałem wraz z diakonami przez te trzy dni w klasztorze Ojców Jezuitów.

4. Pamiętam, że w czasie wakacji z klerykami jeździł Ksiądz Prałat po diecezji?

Wyjazdy wakacyjne z klerykami były od samego początku wpisane w program formacyjny. Zasadniczym celem tych wyjazdów było budowanie jedności i lepsze poznanie się kleryków studiujących w różnych seminariach. Miały one formę rekolekcji „w drodze”. Był z nami zawsze Ojciec Duchowny Ks. Infułat Stanisław Piotrowski, następnie Ks. Kanonik Jerzy Jeżowski, a kiedy nowo wybudowane Seminarium rozpoczęło swoją działalność wyjeżdżał cały zespól Moderatorów.

Były to wyjazdy do różnych Parafii i Sanktuariów Diecezji Kaliskiej, np. Twardogóra, Lutogniew, Pólko pod Bralinem i wiele innych, a także wyjazdy do różnych Sanktuariów w naszej Ojczyźnie, czy też do pięknie położonych Domów Rekolekcyjnych. Byliśmy  między innymi w Sanktuarium w Bardzie Śląskim i Wambierzycach, w Górach Stołowych, w Piechowicach kolo Jeleniej Góry, na Śnieżce, w Tatrach, w Międzybrodziu Bialskim, w Olsztynie koło Częstochowy- Szlak Orlich Gniazd i w wielu innych pięknych miejscach naszej Ojczyzny.

Takie rekolekcje wyjazdowe rozpoczynały się w Katedrze Mszą Świętą, której przewodniczył J.E. Ks. Biskup Stanisław Napierała, który w homilii ukazywał cel i znaczenie tych swoistych rekolekcji. Klerycy a dziś księża mile wspominają ten wspólnie spędzony czas. I choć klerycy mają swoje rekolekcje zamknięte w Seminarium, to co roku takie rekolekcje są praktykowane i stały się tradycją. Wielu księży później z grupami młodzieży z parafii wyjeżdżało w te miejsca.

5. Wiele diecezji powstałych w roku 1992 nie ma po dziś dzień swojego seminarium duchownego. Czy warto było powoływać własne seminarium duchowne?

Od początku powołania Diecezji Kaliskiej towarzyszyła myśl o własnym Seminarium Duchownym. Zapowiadał to Pasterz Diecezji przy różnych spotkaniach z kapłanami i wiernymi.

Dekret powołujący Wyższe Seminarium Duchowne został po raz pierwszy odczytany w Boże Ciało  10 czerwca 1993 roku. W dekrecie Ksiądz Biskup wskazał na istotny cel powołania seminarium „ w celu integrowania Diecezji i formowania kandydatów do kapłaństwa odpowiednio do ich potrzeb.” Seminarium spełnia również rolę kulturotwórczą dla społeczeństwa. W nim bowiem znajduje się okazała biblioteka, z której korzysta dużo studentów świeckich. Przy seminarium odbywają się różne sympozja, kongresy,  diecezjalne spotkania grup duszpasterskich np. Akcji Katolickiej oraz wiele cennych inicjatyw. Wszystko w myśl dewizy: „ Deo et societati – Bogu i społeczeństwu”.

Dziś wszyscy diecezjanie, a myślę że najbardziej kapłani  i klerycy cieszą się, że mamy seminarium, że jesteśmy u siebie, że mogą tam odbywać spotkania  rejonowe kapłanów, zebrania księży dziekanów, rekolekcje kapłańskie i powołaniowe dla młodzieży .

Czujemy wszyscy dobrą opieką Patrona Seminarium  Św. Józefa i troskę Biskupa Kaliskiego, dzięki któremu  to Seminarium zostało powołane i zbudowane. Niech służy  i się rozwija. Należy dodać, że przy naszym seminarium ma swoją siedzibę i funkcjonuje Diecezjalne Radio „Rodzina”, Studium Organistowskie, a wkrótce będzie działał  Instytut Świętego Józefa. Bogu niech będą dzięki za to dobro.

6. Podczas swojej wizyty w Kaliszu Jan Paweł II mieszkał w Seminarium. Jak Ksiądz Prałat wspomina to wydarzenie?

Chyba wszyscy kapłani i wierni, którzy byli uczestnikami wizyty Jana Pawła II przeżyli ją bardzo głęboko. Do dziś nawiązujemy do przesłania jakie wówczas nam zostawił Jan Paweł II. W każdy pierwszy czwartek miesiąca w Sanktuarium Świętego Józefa w Kaliszu modlimy się za rodziny i w obronie poczętego życia, a całość jest transmitowana przez Radio Rodzina i telewizję „TRWAM”.

Radość nasza była również wielka, że Ojciec Święty poświęcił Wyższe Seminarium Duchowne naszej Diecezji. Po uroczystej Eucharystii na placu przy Bazylice udał się ze świtą papieską  i zaproszonymi gośćmi na obiad do Seminarium, a następnie odpoczął w przygotowanym przez diecezję apartamencie.

Miałem to szczęście i radość towarzyszyć Ojcu Świętemu w Seminarium. Ojciec Święty był zmęczony  ale bardzo radosny co widać również na pamiątkowych zdjęciach. Pobyt Ojca Świętego w Seminarium przypomina okolicznościowa tablica przy wejściu do Seminarium, apartament, lądowisko, a także piramidalne dęby posadzone symbolicznie przez Ojca Świętego na tę okoliczność przed wejściem do Seminarium.

7. 4 listopada 1998 roku odbyła się uroczysta pierwsza inauguracja roku akademickiego w naszym Seminarium. To był bez wątpienia ważny moment w historii naszej Diecezji?

Wyższe Seminarium Duchowne – jak mówią dokumenty Kościoła - to serce Diecezji i źrenica oka Biskupa Diecezjalnego. Podkreślić należy datę pierwszej uroczystej inauguracji działalności Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Kaliskiej – 4 listopada 1998 roku. Nawiązuje ona do historycznego wspomnienia Św. Karola Boromeusza, który przyczynił się do powstania pierwszego w świecie seminarium a także do dnia kiedy swoje imieniny obchodził Ojciec Święty Jan Paweł II. Co roku więc w dniu 4  listopada odbywa się kolejna inauguracja nowego roku seminaryjnego i akademickiego. Stało się to już tradycją.

Mszy Św. inaugurującej działalność Seminarium przewodniczył J. E. Ks. Arcybiskup Józef Kowalczyk – Nuncjusz Apostolski w Polsce. Było obecnych ponad dwudziestu Biskupów, Władze samorządowe, przedstawiciele Wyższych Uczelni,  Kapłani i inni licznie zaproszeni goście.

8. Rektorem był Ksiądz Prałat do roku 2001. Czym były dla Księdza te lata?

Byłem rektorem Wyższego Seminarium Duchownego ponad dziewięć lat. Sześć lat „Rektorem wędrownym” gdy mieszkałem u Księży Jezuitów wraz z kolejnymi rocznikami księży diakonów, a w czasie kiedy diakoni mieli praktyki duszpasterskie w parafiach odwiedzałem naszych kleryków we wspomnianych seminariach. Kolejne trzy lata w nowym gmachu seminaryjnym przy ul. Złotej 144 w Kaliszu. Dla mnie był to piękny czas budowania nie tylko materialnego ale tworzenia zasad życia seminaryjnego, pomoc klerykom w formacji ludzkiej, duchowej, intelektualnej, duszpasterskiej.

Zawsze czułem ojcowskie zatroskanie i nieustanne wspieranie Pasterza Diecezji Ks. Biskupa Stanisława Napierały. Wszyscy Moderatorzy i klerycy oraz Siostry Służebniczki Wielkopolskie, które pełnią posługę Marty czuliśmy potężną i skuteczną opiekę Patrona Seminarium Świętego Józefa – Opiekuna Kościoła. Te lata pozwoliły mi poznać całą diecezję, różne parafie, prawie wszystkich kapłanów w nich pracujących. Dziękuję Bożej Opatrzności, dziękuję   Biskupowi Kaliskiemu za to szczególne powołanie i zaufanie, by być pierwszym Rektorem  Kaliskiego Seminarium, a obecnie  „opiekunem” Opiekuna, czyli Kustoszem Sanktuarium Świętego Józefa i Proboszczem Parafii Wniebowzięcia NMP w Kaliszu.