Homilia Biskupa Kaliskiego wygłoszona w Bazylice św. Józefa podczas Pielgrzymki Rzemieślników w XV rocznicę powstania Cechu Rzemiosł Budowlanych i Rzemiosł Różnych
Bracia i Siostry,
Piętnaście lat to nie jest długi czas. Można by powiedzieć, że obchodzicie młodą rocznicę. W tym określeniu zawiera się to, co powinno być w Cechu Rzemiosł Budowlanych i Rzemiosł Różnych, mianowicie, przejaw młodości, która wyraża się w aktywności, w inicjatywach, w owocnym działaniu.
1. Rocznica wasza dotyka jakoś jubileuszu, ma w sobie coś z jubileuszu. Jubileusz to radość i dziękczynienie; to również spojrzenie w przyszłość w oparciu o doświadczenia przeszłości.
Myślę, że cieszycie się nie tylko rocznicą, ale tym, co udało się wam, jako Cechowi osiągnąć w minionych 15 latach. Jest to zdrowa radość i niech będzie jej dzisiaj jak najwięcej.
2. Jubileusz to także dziękczynienie. Jako ludzie wierzący dziękujecie Panu Bogu. Dziękujecie w miejscu naznaczonym obecnością i działaniem św. Józefa Rzemieślnika. Pragniecie wasze dziękczynienie włożyć w Jego ręce i prosić, aby On je przedstawił Jezusowi Chrystusowi. W tym dziękczynieniu wyraża się wasza wiara. Wasze dziękczynienie nie zamyka się w modlitwie zanoszonej do Boga, ono także kieruje się ku ludziom. Zapewne pragniecie dziś podziękować ludziom zasłużonym w waszym Cechu. Trzeba dziękować ludziom. Wdzięczność jest piękną cechą człowieka, który kieruje się kulturą, przede wszystkim jednak człowieka, który wierzy w Boga.
3. Jesteście u św. Józefa. Z myślą o przyszłości pragniecie ubogacić swojego ducha, napełnić myśli i zainspirować się, aby wytyczyć to, co w przyszłości powinno stanowić drogę, wiodącą w waszym działaniu i postępowaniu. Co wam św. Józef tu mówi?
On kieruje oczy wszystkich na rodzinę, na rodzinę naszego Zbawiciela. Zdaje się mówić: Uważajcie na rodzinę! Rzemiosło zawsze było złączone z rodziną. Jesteście wielką rodziną rzemieślników, niekiedy rzemieślników z pokolenia na pokolenie. Praca rzemieślnika budowała i powinna budować rodzinę. Służcie rodzinom, bo właśnie rodziny czerpią najwięcej z waszej pracy.
Bracia i Siostry!
Słowo Boże dzisiejszej niedzieli mówi o przebaczeniu. Bóg przebacza człowiekowi. Nie ma człowieka, który byłby zdolny popełnić zło, jakiego Bóg nie mógłby mu wybaczyć. Miłosierdzie Boże jest większe niż największy możliwy grzech człowieka. Jest to radosne orędzie naszego Zbawiciela.
Któż z nas jest bez grzechu? Gdy człowiek popatrzy w swoje życie, nie wolne od grzechu, wielka nadzieja budzi się w nim, gdy sobie uprzytomni: Bóg mnie kocha i wszystko co złe uczyniłem w Jego oczach, pragnie mi przebaczyć. On jest władny to uczynić. Jego przebaczenie to nie tylko deklaracja. To przede wszystkim dokonanie w człowieku duchowego odrodzenia. Gdy otrzymuję Boże przebaczenie, staję się innym człowiekiem. Bóg przebacza i pragnie, abyśmy my, którzy między sobą jesteśmy braćmi i siostrami, też sobie przebaczali.
Jakże plastycznie, ale równocześnie z mocą, powinność przebaczenia podkreśla Ewangelia dzisiejszej niedzieli. Oto pewien człowiek, który był wielkim dłużnikiem, otrzymał darowanie długu. Kiedy spotkał swojego bliźniego, który winien był mu dług niewielki, nie umiał mu przebaczyć. Zaskarżył go. Bóg „obruszył się”, na tego człowieka. „Wtedy pan jego wezwał go przed siebie i rzekł mu: <Sługo niegodziwy! Darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś, czyż więc i ty nie powinieneś ulitować się nad swym współsługą jak ja ulitowałem się nad tobą!> I uniesiony gniewem pan jego kazał go wydać katom dopóki mu całego długu nie odda.” I konkluduje Pan Jezus: „Podobnie uczyni wam ojciec mój niebieski, jeżeli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu”.
Drodzy Rzemieślnicy!
Myślę, że w tej ewangelii przebaczenia znajduje się ważna wskazówka dla waszego działania na przyszłość. Wszyscy jesteśmy ludźmi, dotkniętymi grzechem pierworodnym. Dlatego chyba i u was pojawiają się napięcia, różnice zdań, które niekiedy kończą się sporami. Co wówczas robić? Przebaczyć!. Niech ktoś odważy się powiedzieć: Bracia, byliśmy u św. Józefa i słyszeliśmy Ewangelię o przebaczeniu, spróbujmy ją wprowadzić w życie. Zobaczycie, jak wówczas przybędzie wam ducha. Wszystko zacznie się układać. To, co blokowało działalność: zwaśnienia, spory, kłótnie, stanie się po przebaczeniu, źródłem mocy. Z myślą o przyszłości weźcie sobie to wskazanie do serca.
Rzemieślnicy!
Chciałbym, abyście zauważyli obecny czas. Mówią: czas to pieniądz. Tu w kościele moglibyśmy powiedzieli: czas to miłość. Ale trzeba zauważyć jeszcze czas, w którym żyjemy. To wigilia Jubileuszu roku 2000, który będzie rokiem naszego Zbawiciela Jezusa Chrystusa. 2000 lat od Wcielenia i Narodzenia Syna Bożego!. Już dziś pragnę wam zapowiedzieć, że w kalendarzu celebracji w roku 2000, został zapisany dzień, który zgromadzi Rzemieślników z całej naszej Ojczyzny. Będzie to 1 maja 2000 roku, w którym Kościół wspomina św. Józefa Rzemieślnika. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła, że dzień ten będzie obchodzony w Kaliszu u św. Józefa.