Kłamstwa o aborcji
Słowo ks. bpa Stanisława Napierały wygłoszone w pierwszy czwartek, 7 sierpnia 2008 roku podczas modlitwy w intencji rodzin i obrony życia
I
"Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony" (Mt 16, 17). Błogosławiony, bo poznałeś, kim jest Jezus. Błogosławiony, bo wyznałeś wiarę, że Jezus jest Mesjaszem i Bogiem. Błogosławiony, ponieważ nie ciało i krew ci to objawiły, ale Ojciec, który jest w niebie. Błogosławiony jesteś, Szymonie Piotrze, że Jezus ciebie uczynił skałą, na której zbudował i ciągle buduje Kościół taki, że bramy piekielne go nie przemogą. Błogosławiony jesteś, Piotrze, w swoich następcach, Biskupach Rzymu. Błogosławiony jesteś w Papieżu Benedykcie XVI, w Papieżu Janie Pawle II, w Papieżu Pawle VI. Błogosławiony jesteś w swoich wszystkich następcach, którzy w szczególny sposób musieli światu przypominać naukę o podstawowym prawie człowieka, prawie do życia w całej rozciągłości jego istnienia i rozwoju, a więc od poczęcia do urodzenia i od urodzenia do naturalnej śmierci.
W tym roku, 25 lipca, minęło czterdzieści lat od wydania przez Ojca Świętego Pawła VI encykliki "Humanae vitae". Jakże był to potrzebny dokument wobec nasilających się w szybkim tempie poglądów i praktyk przeciwko ludzkiemu życiu w okresie prenatalnym. Papież Paweł VI przypomniał, określił i potwierdził naukę Kościoła. Zawrzało! Stało się widoczne, jak daleko posunęły się błędy i działania przeciwko życiu. Jak wielu ludzi zagubiło się w tej sprawie.
Czterdziestą rocznicę encykliki "Humanae vitae" media liberalne ledwie że odnotowały. Natomiast nasiliły się różnego rodzaju działania, deklaracje, wypowiedzi ukazujące aborcję jako rzekomo coś normalnego; jako prawo tych, którzy chcą się nią posługiwać, i jako obowiązek państw, szpitali, lekarzy. Co najbardziej uderza w nowym przypływie fali cywilizacji śmierci, to rozmijanie się z prawdą, to, nie waham się powiedzieć, kłamstwo, którym posługują się propagatorzy cywilizacji śmierci. Kłamstwo stało się chyba głównym środkiem i narzędziem propagandy aborcyjnej. Jest ono obecne w deklaracjach organizmów Unii Europejskiej, w uchwałach parlamentów, w lewicowo-liberalnych partiach politycznych, w wielu środowiskach laickich i oczywiście w liberalnych mediach. To kłamstwo należy pilnie wskazać i je obnażyć. Niech temu posłuży w skromnej mierze także to rozważanie.
II
Kłamstwem jest twierdzenie, że poczęte życie, zwłaszcza w pierwszych dniach, tygodniach i miesiącach, nie jest życiem ludzkim, że jest czymś nieokreślonym i dlatego każdy może mieć swój pogląd na ten temat i postąpić, jak uważa. Natomiast prawdą jest, że od pierwszej chwili istnienia, zwanej poczęciem, mamy do czynienia z dzieckiem i że to dziecko jest człowiekiem. Prawdziwym człowiekiem w pierwszym stadium jego istnienia i rozwoju.
Jest człowiekiem. Dlatego każdy, kto zabija poczęte ludzkie życie, zabija człowieka. I wszyscy, którzy w jakikolwiek sposób w akcie tym, eufemistycznie nazywanym aborcją. uczestniczą, stają się winnymi zabójstwa człowieka. Ściągają na siebie wymóg kary należnej za zabójstwo człowieka, którą niekiedy sami uchwalili. Ściągają na siebie wymóg kary za zabójstwo człowieka niewinnego, najbardziej niewinnego i bezbronnego. Okazuje się, że czterdzieści lat po encyklice "Humanae vitae" zachodzi wielka potrzeba, aby matkom, ojcom, społeczeństwom, państwom, organizacjom i partiom politycznym, ludziom mediów znów przypomnieć i głosić z mocą, że poczęte dziecko jest człowiekiem, a aborcja to nie żaden zabieg, lecz okrutne zabójstwo. Trzeba prawdę tę przypominać tym bardziej że mnożą się różnego rodzaju stowarzyszenia i organizacje, które pod płaszczykiem ochrony zdrowia kobiet, dzieci i niemowląt propagują zabijanie poczętych dzieci oraz zalecają seksualną rozwiązłość, zbijając miliardy na swoich niecnych działaniach. Trzeba z mocą przypominać, że poczęte dziecko jest człowiekiem, a aborcja jest zabójstwem, ponieważ odzywają się wpływowe środowiska proaborcyjne, które domagają się, aby zakazać nawet pytań i wszelkich badań dotyczących określenia początku pojawienia się człowieka w łonie matki.
III
Kolejne kłamstwo, jakie należy ujawnić, dotyczy kobiet-matek. Nie wolno ich okłamywać! Trzeba przede wszystkim im mówić, że poczęte w nich życie to człowiek. Jeśli sięgną po aborcję, zabiją własne dziecko, zabiją człowieka.
Straszną krzywdę wyrządzają kobiecie-matce wszyscy, którzy doradzają jej aborcję. A cóż powiedzieć o niecnych ludziach, którzy jej w tym pomagają. Aborcja nie jest drogą do rozwiązania ich problemu. Przeciwnie, aborcja dopiero stwarza im problem, z którym będą musiały borykać się do końca swoich dni. I wówczas niestety nikt, kto tak zachwalał im aborcję, palcem nie kiwnie, aby im pomóc. Kiedyż wreszcie któraś z kobiet, dopuszczająca się aborcji pod wpływem zachęt i nacisków różnych wpływowych ośrodków, nie mówiąc już o naciskach, a nawet o pomocy ze strony instytucji, które są powołane w państwie do zabezpieczania obywatelom troski o zdrowie i życie, odważy się wystąpić publicznie na drogę prawną, domagając się odszkodowania za wyrządzoną jej krzywdę na zdrowiu w postaci utraconego wewnętrznego pokoju, spowodowanych wyrzutów sumienia, a czasem bezpłodności?
Dość okłamywania kobiet, skoro dziś wiadomo, że jest tyle możliwości godnego rozwiązania ich problemów, tak aby poczęte dziecko mogło żyć i się urodzić, a matka nie musiała w samotności dźwigać ciężaru winy za śmierć, na jaką wydała swoje dziecko.
IV
Czas położyć kres obłudzie i zakłamaniu, jakoby aborcja była przejawem nowoczesności i postępu. Jest wręcz odwrotnie. Aborcja, uderzając w człowieka, w jego podstawowe prawo, jakim jest prawo do życia, relatywizuje to prawo, i to relatywizuje je w odniesieniu do każdego człowieka. My, żyjący, jesteśmy tymi, którym udało się uciec spod obłudnego postępu i nowoczesności. Czy zdajemy sobie sprawę, że wskutek aborcji ginie na świecie więcej ludzi niż w czasie wojen? Aborcja to nie postęp ani nowoczesność, lecz nowoczesne, wyrafinowane zabijanie człowieka; to barbarzyństwo. Przypominają się pamiętne słowa wypowiedziane przez Ojca Świętego Jana Pawła II tu, w Kaliszu. Posłuchajcie ich raz jeszcze wy, którzy tak zawzięcie propagujecie aborcję w kraju i za granicą: "Miarą cywilizacji, miarą uniwersalną, ponadczasową, obejmującą wszystkie kultury, jest jej stosunek do życia. Cywilizacja, która odrzuca bezbronnych, zasługuje na miano barbarzyńskiej, choćby nawet miała wielkie osiągnięcia gospodarcze, techniczne, artystyczne oraz naukowe".
Aborcja więc odziera cywilizację z postępu i nowoczesności, czyniąc ją barbarzyńską. I nic tu nie zmieni siła, pieniądze, hałaśliwy liberalizm, szatański chichot, taktyka szyderstwa, kpiny, poniżania wprzęgane w jej propagandę.
Wy, którzy propagujecie aborcję, którzy do niej nakłaniacie, a nawet na różne sposoby do niej zmuszacie, jesteście, owszem, bogaci; bogaci w rozmaite środki materialnego nacisku. Jednego wszakże wam brak. Brak wam prawdy. A ona jest tu najważniejsza. Ona decyduje o godności i randze cywilizacji. Ona jest kryterium postępu i nowoczesności. Żyjecie w kłamstwie i kłamstwem się posługujecie. Żyjecie w zaślepieniu. Czas się przebudzić i wyjść z niewoli tego, który jest ojcem kłamstwa i zabójcą od początku. Trzeba się nawrócić! Dla was też jest miłosierdzie, za was też umarł Chrystus. Trzeba się nawrócić!
V
I jeszcze jedno. Pamiętajcie, że nie wolno wam zmuszać państw do ustanawiania przepisów aborcyjnych. Nie wolno wam zmuszać szpitali ani lekarzy, ani służby zdrowia do wykonywania aborcji. Nie wolno, chociażby w imię demokracji, na którą z taką lubością się powołujecie. Lekarz, pielęgniarka, dyrektor szpitala mają prawo, owszem, mają obowiązek odmówić wykonania waszego nakazu. Mają takie prawo i nikomu nie wolno tego prawa ich pozbawiać, nie wolno ich w żaden sposób za to karać. Nie wolno zadawać gwałtu ich sumieniu ani ich wolności.
"Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony... albowiem ciało i krew nie objawiły ci tego, lecz Ojciec mój, który jest w niebie... Ty jesteś Piotr, czyli opoka - skała. I na tej skale zbuduję mój Kościół, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego, cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie" (por. Mt 16, 17-19).
Trzeba słuchać Piotra żyjącego w swoich następcach. Trzeba słuchać Papieża Pawła VI, Jana Pawła II, Benedykta XVI. Trzeba ich słuchać, zwłaszcza w sprawie najważniejszej, jaką jest prawo człowieka do życia.