Homilia ks. dra Sławomira Kęszki
wygłoszona podczas Mszy Świętej na przyjęcie Braci św. Józefa 18 marca 2013 roku.
Z IMIENIEM ŚWIĘTEGO NA USTACH
Podróż szlakiem modlitw zanoszonych do św. Józefa
Trwając w czasie Nowenny do św. Józefa i w Triduum Józefowym i jednocześnie uczestnicząc w uroczystości przyjęcia nowych członków Bractwa św. Józefa warto przypomnieć sobie, że świętojózefowa konfraternia istniała w tej świątyni już prawie trzy wieki temu. Została ona założona w 1732 r., na mocy breve papieża Klemensa XII i nosiła nazwę Konfederacji św. Józefa. Przez kilka wieków należało do niej wiele osób godnością królewską, biskupią, kapłańską, senatorską, szlachecką zaszczyconych, które w sposób szczególny oddawały należną cześć Świętemu Patriarsze. W XX w. wspólnota ta jednak przestała istnieć i dopiero w 1999 r. bp S. Napierała dokonał ponownego erygowania Bractwa św. Józefa, które dzisiaj powiększa swoje szeregi, a jego członkowie podejmują różnorodne działania w oparciu o przykład życia Opiekuna Zbawiciela i Patrona Kościoła Powszechnego.
Warto też przypomnieć, że na naszych polskich ziemiach początki kultu św. Józefa sięgają bardzo odległych czasów, czasów początków państwa polskiego, kiedy to już w XI w. biskupi krakowscy podczas Mszy św. – po Modlitwie Pańskiej – udzielali uroczystych błogosławieństw słowami:: Wszechmogący Boże, który przez anioła zleciłeś swemu św. Józefowi władzę nad Jezusem wespół z Matką Jego dla jego wypróbowanej wierności, spraw by lud Twój uczył się od niego cnoty posłuszeństwa. Amen.
Kilka wieków później Święta Teresa z Ávila, wielka mistyczka i reformatorka życia karmelitańskiego także obdarzała św. Józefa szczególną czcią i w swym dziele napisała, że: obrałam sobie za orędownika i patrona chwalebnego św. Józefa, usilnie jemu się polecając (...). Temu chwalebnemu Świętemu, jak o tym wiem z własnego doświadczenia, Pan dał władzę wspomagania nas we wszystkich naszych potrzebach (Życie, 6, 6-8).
Wreszcie przypomnieć wypada, że wieloletni kustosz tego sanktuarium ks. Stanisław Józef Kłossowski, który odegrał niebagatelną rolę w szerzeniu kultu świętego Józefa w obrazie Świętej Rodziny Kaliskiej, w książce O cudach i łaskach św. Józefa, wydanej w XVIII w. napisał słowa, które wprawdzie zabrzmią trochę archaicznie, ale są aktualne także i dzisiaj: O Boże w tym tu Kollegiaty kościele i przy tym cudownym obrazie, dla prośby Piastuna swoyego, nieskończone ponawiasz Dobrodzieystwa Swoye, Salomonowi oświadczone, że oczy Twoye w tym kościele do patrzenia na przychodzących, przed obraz Świętego Józefa, są otwarte, że uszy do słuchania ich próśb są nakłonione, że ręce do rozdawania łask Twoich są rozszerzone, skoro wszystkiego potrzebuyący ludzie, we wszystko od Ciebie dostatecznie opatrzeni wychodzą (...). Tu przed tym obrazem widzę mieysce na kształt Jordanu wody, z którego przychodzący trądem grzechowym zarażeni, spoyrzawszy na ten obraz Święty, łzami pokuty Świętej obmyci, wychodzą czystymi (...). O, bądź na wieki od Nieba i ziemi, i od wszystkiego stworzenia wychwalony nayłaskawszy Boże! Za to, żeś (...) w tym mieście Kaliszu łask Twoich nieprzebranych skarb otworzył przed obrazem Świętego Józefa.
Szczególnym czcicielom św.Józefa, jakimi jesteście drodzy Bracia, nie trzeba przypominać, że należną cześć Patronowi Kościoła Świętego wierni oddawali i oddają w różnorodnej formie: w godzinkach i koronkach, nabożeństwach środowych i nowennach, a od XIX w. – zwłaszcza za sprawą papieża Piusa IX – czczą Go przez cały miesiąc marzec.
Dzisiaj cześć oddawana św. Józefowi najczęściej sprowadza się do uroczystych obchodów głównego Jego święta w dniu 19 marca i obchodów Uroczystości Opieki św. Józefa.
W XVII i XVIII wieku Świętemu. Patriarsze poświęconych było jednak znacznie więcej świąt:
- Święto Zaślubin św. Józefa z Najświętszą Maryją Panną, obchodzone 23 stycznia lub w trzecią niedzielę po Epifanii,
- Święto ucieczki do Egiptu, przypadające w niedzielę zapustną,
- Święto główne i uroczyste, obchodzone 19 marca,
- Święto znalezienia dwunastoletniego Pana Jezusa w Świątyni jerozolimskiej między uczonymi w prawie, przypadające w niedzielę białą,
- Święto śmierci św. Józefa, obchodzone w trzecią niedzielę po Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny,
- Święto oczekiwania na urodzenie Pana Jezusa przez Maryję i Józefa, przypadające w ostatnią niedzielę adwentu,
- Święto Opieki św. Józefa, obchodzone w trzecią niedzielę po Wielkanocy.
Każde z tych świąt na swój sposób przybliżało wiernym postać św. Józefa. Pobożność ludowa obudowała je różnymi nabożeństwami – Nabożeństwem na Uroczystość Zaślubin Najświętszej Maryi Panny z Józefem, Nabożeństwem na Tajemnicę ucieczki Józefa z Panem Jezusem do Egiptu, Nabożeństwem na Tajemnicę znalezienia między Doktorami Pana Jezusa, Nabożeństwem na Uroczystość Opieki Józefa, Nabożeństwem na pamiątkę szczęśliwego skonania Józefa Świętego i Nabożeństwem na Tajemnicę oczekiwania Narodzenia Pana Jezusa.
Może zatem warto przywrócić je, aby mury tej świątyni ponownie rozbrzmiewały różnorodnymi modlitwami i pieśniami sławiącymi Opiekuna Zbawiciela.
Tego właśnie życzę Wam Drodzy Bracia i powierzam Was opiece tego Świętego, aby za Jego przyczyną Bóg Wszechmogący otworzył przed obrazem Świętego Józefałask Swoich nieprzebranych skarb.