In English In Italiano Auf Deutsch
Bazylika otwarta codziennie od 6:00 do 19:00
Sekretariat Sanktuarium:
Kancelaria Parafialna:
Sklepik z pamiątkami:
Dom Pielgrzyma:
Restauracja św. Józefa:
62 7 575 822 / 8.00 - 13.00
789 087 043 / 10.00 - 12.00, 16.00 - 18.00
797 630 389 / 10.00 - 16.00
510 733 166 / 8.00 - 21.00
604 844 368 / 12.00 - 16.00
top
/ Home / Biblioteka św. Józefa

Źródło: www.karmelici.poznan.pl

Udział św. Józefa
w tajemnicy Wcielenia Syna Bożego

Przedwieczny plan Boga Ojca zakładał przyjście na świat Syna Bożego w konkretnym małżeństwie ludzkim Maryi i Józefa z Nazaretu. Ten plan obejmował zbawienie ludzi przez tajemnicę Wcielenia Syna Bożego, Jego mękę, śmierć na krzyżu i zmartwychwstanie. Z woli Bożej do realizacji planu zbawczego powołany został św. Józef. Jemu zawierzona została tajemnica Maryi, tajemnica Wcielonego Słowa Bożego oraz misja opiekuna Jezusa na ziemi. Dlatego nie można zapominać o osobie św. Józefa i roli, jaką spełnial z woli Bożej w Świętej Rodzinie w Nazarecie.

Odwieczny plan zbawczy Boga w Trójcy Świętej Jedynego zaczął się realizować w czasie. ,,Gdy jednak nastała pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem, aby wykupił tych, którzy podlegali Prawu, abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo" (Ga 4,4-5). Pełnia czasu rozpoczęła się w chwili Zwiastowania Maryi: ,,Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef z rodu Dawida, a Dziewicy było na imię Maryja (Łk 1,26). Cudowna tajemnica Bożego Wcielenia dokonała się za sprawa Ducha Świętego, po wyrażeniu zgody Maryi: ,,Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa” (Łk 1,38). Wtedy ,,Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas” (J 1,14). Bóg stał się człowiekiem. Zjednoczył się z nami najściślejszymi więzami unii hipostatycznej. Zwiastowanie i Boże Wcielenie dokonało się w czasie, kiedy poślubieni małżonkowie żyli jeszcze oddzielnie, a Józef - mąż Maryi, nie wprowadził jeszcze swej małżonki do swego mieszkania. Maryja zaś przez trzy miesiące pomagała w Ain-Karim swej krewnej Elżbiecie, oczekującej narodzin św. Jana Chrzciciela. Potem Maryja powróciła do Nazaretu. Jej małżonek Józef nic nie wiedział o cudownym poczęciu za sprawa Ducha Świętego oczekiwanego Mesjasza. Przeżywał wewnętrzny dramat. Również Maryja cierpieniem okupiła tajemnicę Bożego Wcielenia, nie mogąc osobiście wyjawić tej prawdy umiłowanej i poślubionej osobie. Wspomina o tym dramacie św. Mateusz: ,,Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak: Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawa Ducha Świętego. Mąż Jej Józef który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie. Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie irzekł: «Józefie, synu Dawida nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów». A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka:<

Ojciec Święty Jan Paweł II przypomina, że ,,Narodzenie Jezusa wBetlejem nie jest faktem, który można uznać za zamimiętą przeszłość. Przed Nim staje bowiem cała ludzka historia: Jego obecność oświeca naszą teraźniejszość i przyszłość świata. On jest «żyjącym» (por. Ap 1,18), Tym, «Który jest i Który był, i Który przychodzi» (Ap 1,4).

Święty obiema rękami piastuje Dzieciątko – Syna Bożego po lewej swej stronie. Lewą ręką obejmuje Dziecię pod lewe ramię, prawą podtrzymuje z tyłu w geście ukazywania: ,,0to Zbawiciel świata!. Oto jedyna Droga, Prawda i Życie!”. Dzieciątko rozbawione, urzekające niewinnością, owinięte pasami bogatej materii ze zwisającymi frędzlami, trzyma w prawej rączce gałązkę z rajskimi jabłkami - symbol zbawienia, w lewej zaś różę – symbol Zbawiciela. Z prawej strony adoruje Je anioł w pozycji klęczącej. W górnej części obrazu symbol Ducha Świętego w postaci gołąbka, emanującego promienie na osoby Jezusa i św. Józefa? Malarz pragnął ukazać św. Józefa jako ostatniego przedstawiciela patriarchów i proroków Starego Testamentu, który nie tylko doczekał się spełnienia obietnic iprzepowiedni proroków o Mesjaszu, ale z łaski i woli Najwyższego stał się przybranym ojcem Syna Bożego, Mesjasza, któremu poświęcił całe życie i razem z Nim rozpoczął nową erę dzieci Bożych. Józef ukazując największy skarb świata – ,,oczekiwanie narodów" - uwrażliwia nas na prawdę: ,,Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dal, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (J 3,16). Święto św. Józefa w rzymskim Kościele wprowadził papież Sykstus IV w 1479 roku, ustalając datę tego święta na 19 marca. Za przykładem Rzymu poszły inne diecezje i kraje Europy. Z kolei papież Grzegorz XV podniósł to święto w 1621 roku do rangi święta obowiązującego w całym Koś- ciele. Natomiast Benedykt XV w 1917 roku nadał temu świętu rangę rytu podwójnego I klasy, a ponadto zalecił (1920) poświęcać czci św. Józefa każdą środę i miesiąc marzec. Papież Pius IX dnia 8 grudnia 1870 roku ogłosił św. Józefa Patronem Kościoła Powszechnego i rodzin chrześcijańskich.