ks. Jarosław Powąska
Lipcowa modlitwa w intencji rodzin i obrony poczętego życia
Do Sanktuarium św. Józefa w Kaliszu, w pierwszy czwartek lipca, na wspólną modlitwę w intencji rodzin i obrony poczętego życia z udziałem Księży Biskupów: Edwarda Janiaka, Biskupa Kaliskiego, Wiesława Śmigla, biskupa pomocniczego diecezji pelplińskiej, Teofila Wilskiego, biskupa seniora diecezji kaliskiej, przybyli pielgrzymi z wielu stron naszej Ojczyzny, między innymi: z Brańska, Zelowa i okolic, Wilkowyi, Odolanowa, a także Siostry Karmelitanki Dzieciątka Jezus z Sosnowca.
Na powitanie ks. prał. Jacek Plota skierował do zgormadzonych w kaliskiej bazylice, przed telewizorami i radioodbiornikami następujące słowa: Rozpoczęły się wakacje: czas wyjazdów, odpoczynku, regeneracji sił. I my też przychodzimy tu do „Polskiego Nazaretu”, by czerpać siły do zmagania się z codziennością. Po raz kolejny staje przed nami Św. Józef – wielki obrońca życia, małżonek Maryi, Opiekun Jezusa Chrystusa, któremu chcemy podziękować za Jego wstawiennictwo, za otrzymane łaski i opiekę oraz powierzyć Mu na nowo nasze troski, nasze rodziny i poczęte życie. Opieka Św. Józefa jest w pełni niezawodna. Chcemy także uczyć się od Św. Józefa cichej, pokornej i ofiarnej służby rodzinie i życiu.
Sygnalizując temat modlitewnego spotkania powiedział: Pochylając się nad problematyką rodziny i życia dziś rozważymy temat: „Przeszczep darem życia. Oddanie narządów do przeszczepu jednym ze sposobów krzewienia autentycznej kultury życia – o zgodnym z wymogami etyki działaniu w celu ratowania zdrowia i życia chorym, pozbawionym niekiedy wszelkiej nadziei”.
Nabożeństwo w kaplicy cudownego obrazu św. Józefa Kaliskiego prowadzili: ks. Szymon Rybak i ks. Mariusz Andrzejczak. W słowie zachęty przed modlitwą ks. Szymon zauważył, że Bóg obdarzył Patriarchę z Nazaretu wielkim zaufaniem, gdyż powierzył mu dwa najcenniejsze dary: swego Jednorodzonego Syna – Jezusa oraz Służebnicę Pańską – Maryję. Skoro Bóg uznał św. Józefa za godnego zaufania, stąd wszyscy mogą powierzyć się Opiekunowi Zbawiciela i być pewni, że tak, jak troszczył się On o Jezusa i Maryję, weźmie każdego pod swoja opiekę.
Po nabożeństwie ks. prał. Leszek Szkopek, wprowadzając w konferencję tematyczną, stwierdził: Zamieniamy świątynię w salę wykładowa, byśmy, dzięki wiedzy tych, którzy chcą się nią dzielić, postępowali w świadomości tematyki związanej z małżeństwem, rodziną i życiem. Gdy myślimy o obronie życia to nasuwają się nam nienarodzone dzieci, ale nie tylko! Papież Franciszek powiedział: „Bronić życia to troszczyć się o nie na każdym etapie i na różne sposoby” (…) Przeszczep darem życia – w odniesieniu do innych owszem! Ale czy ja potrafiłbym się na to zgodzić? Czy mam wiedzę na ten temat? Brak wiedzy powoduje niewłaściwe sądy. Dla ludzi, którzy tracą nadzieję, są postawieni na skraju beznadziei, możemy podarować nadzieję wraz z darem narządu. Jest z nami gość – światowej sławy ekspert i praktyk prof. dr hab. Wojciech Witkiewicz. Dziękujemy za przyjęcie zaproszenia do wygłoszenia konferencji.
Ks. Leszek przedstawił zaproszonego gościa: Pan prof. dr hab. Wojciech Witkiewicz jest chirurgiem naczyniowym, dyrektorem naczelnym Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego we Wrocławiu, ordynatorem Oddziału Chirurgii Ogólnej, Naczyniowej i Onkologicznej, inicjatorem wdrożenia pierwszego w Polsce robota „da Vinci” współzałożycielem i prezesem Polskiego Towarzystwa Chirurgii Robotowej, prezesem Towarzystwa Chirurgów Polskich, kawalerem papieskiego Orderu Świętego Sylwestra.
Pan Profesor wygłosił konferencję zatytułowaną: Przeszczep darem życia. Oddanie narządów do przeszczepu jednym ze sposobów krzewienia autentycznej kultury życia – o zgodnym z wymogami etyki działaniu w celu ratowania zdrowia i życia chorym, pozbawionym niekiedy wszelkiej nadziei. Wprowadzając w tematykę odwołał się do słów Jana Pawła II, które wypowiedział do zgromadzonych w 2000 roku w Rzymie transplantologów, papież wówczas apelował: Należy zaszczepić w sercach, zwłaszcza młodych ludzi, głębokie przekonanie, że świat szczególnie teraz potrzebuje braterskiej miłości, której wyrazem może być decyzja o dodaniu narządów. Prelegent podkreślał, że papież Polak żywo interesował się sprawami medycznymi. Bliska jego sercu była troska o chorych i cierpiących, a także o pracowników służby zdrowia. Jan Paweł II nazwał zawód lekarza: zwodem samarytańskim, a wszystkim, którzy pozostawiali w służbie chorego, stawiał za wzór Jezusa Chrystusa. Papieskie nauczanie zdumiewa i zachwyca. Skąd papież interesował się światem medycyny? – pytał pan profesor i wyjaśniał: zainteresowanie służbą zdrowia wynikało u papieża z osobistych doświadczeń wynikających ze śmierci matki Emilii, brata Edmunda oraz ojca.
Wracając do tematu konferencji prelegent wyjaśniał, że transplantacja to zastąpienie narządu chorego przez zdrowy narząd pobrany od dawcy. Początek transplantologii przypada na XX w., a dynamiczny rozwój nauka ta przeżywa począwszy od drugiej połowy tegoż wieku. Podkreślił, że Kościół dopuszcza pobieranie od żywych i zmarłych narządów w celu przeszczepu. Narząd pobrany do przeszczepu to dar, który jest odpowiedzią na chrześcijańskie wezwanie do miłości i solidarności z bliźnimi, zwłaszcza z tymi, którzy znajdują się w potrzebie.
Pan Profesor zauważył, że choć wykonuje się wiele przeszczepów, potrzeby są ogromne. Poddanie się transplantacji jest dobrem, dzięki któremu można uratować komuś życie, jest to autentyczny dar miłości. Podstawą do pobrania narządów jest wolna decyzja żyjącej osoby. Co zrobić, jeśli zmarły nie zdążył wyrazić takiej zgody? Większość etyków katolickich akceptuje zgodę domniemaną, tzn. kiedy zmarły za życia nie wyraził sprzeciwu jednakże w tym wypadku transplantolodzy dopytują rodzinę zmarłego, czy nie wyrażał takowego sprzeciwu. Sprzeciw na pobranie narządów do transplantacji ma wymowę etyczną: taka postawa pozbawia możliwości uratowania życia nawet kilku osób.
Na zakończenie konferencji Pan Profesor zauważył: Przedstawiłem stanowisko Katolickiego Kościoła w kwestii transplantacji, choć nie jestem teologiem, ponieważ chciałbym, żeby moja wypowiedź utwierdziła wszystkich słuchaczy, aby – mówiąc hasłem, którym posługiwano się w kampanii na rzecz transplantacji – „nie zabierali swoich organów do nieba, tam wiedzą, że są potrzebne tutaj!” Proszę wyrażajcie zgodę na pobranie narządów, zgadzajcie się na pobranie narządów u swoich bliźnich. W nauczaniu Jana Pawła II szukajcie siły i męstwa w podejmowaniu tej decyzji.
Centrum modlitewnego spotkania była Msza św., którą sprawował Jego Ekscelencja ksiądz biskup Wiesław Śmigiel, biskup pomocniczy diecezji pelplińskiej wraz z Jego Ekscelencją księdzem biskupem Edwardem Janiakiem oraz Jego Ekscelencją księdzem biskupem Teofilem Wilskim oraz z licznie zgromadzonymi kapłanami.
Rozpoczynając celebrę ks. biskup Wiesław powiedział: Umiłowani w Chrystusie bracia i siostry! Spotykamy się, by uobecnić ofiarę Chrystusa i na ołtarzu złożyć nasze sprawy. Modlimy się w intencji ludzi zajmujących się przeszczepami, prosimy o Boże błogosławieństwo dla nich i o to, by jak najwięcej ludzi wierzących otworzyło się na dar z siebie dla innych w postaci zgody na przeszczep swoich narządów.
Ks. biskup Wiesław w homilii, wskazując na podstawę rozumienia wartości i znaczenia przeszczepów, jako wyrazu chrześcijańskiej miłości bliźniego, zauważył: W Piśmie św. nie znajdziemy odpowiedzi wprost na pytanie o godziwość przeszczepów organów, ale znajdziemy tam wskazówki, które pomogą wypracować stanowisko w tej kwestii.
Kaznodzieja wskazał na postawę Abrahama wyrażającą się w gotowości do ofiary i poświęcenia. Abraham w imię posłuszeństwa wierze chciał złożyć ofiarę ze swojego jedynego, utęsknionego syna. Bóg jednak przyjął gotowość, lecz nie chciał ofiary z Izaaka. Komentując ten wątek Ksiądz Biskup stwierdził: Na poświęceniu zbudowane jest całe przymierze. Zdolność do ofiary sporo mówi o człowieku. Jezus powiedział: „Nie ma większej miłości, gdy ktoś oddaje życie za przyjaciół swoich”.
Odnosząc się do fragmentu Ewangelii z dzisiejszej liturgii słowa, podkreślał: Ludzie przynieśli paralityka do Jezusa. Znamienne, że tu wiara innych stała się podstawą do uzdrowienia. Jezus widząc ich wiarę dokonuje uzdrowienia. Dzięki wierze i poświęceniu innym może dokonać się cud ocalenia. W taką wiarę, która troszczy się o życie i zdrowie innych wpisuje się zgoda na przeszczep narządów.
Kaznodzieja wskazując wartość przeszczepu organów odwoływał się do nauczania papieża Jana Pawła II: Bł. Jan Paweł II uważał, że przeszczep jest sposobem krzewienia autentycznej kultury życia. Przeszczep to gest heroiczny, uroczyste wysławianie Ewangelii życia, chwalebne objawienie miłości największej, która każe oddać życie za osobę kochaną.
Odnosząc się do postawy niektórych ludzi odnoszących się z rezerwą do przeszczepów biskup powiedział: Pojawiają się ludzie, którzy z różnych powodów nie wyrażają zgody na przeszczep narządów, są nawet wśród nich ludzie wierzący. Możliwe, że przerażają ich doniesienia o handlu narządami. Handel narządami do przeszczepów jest patologią, z którą należy walczyć, ale nie może ona wpływać na zaciemnienie idei przeszczepów, które ratują, poprawia i przedłuża życie wielu ludziom.
Na zakończenie kazania ks. Biskup wyznał: Noszę podpisane oświadczenie woli, które otrzymałem kiedyś w kościele. Gdyby zaistniała taka sytuacji i moje narządy posłużyłyby drugiemu, to byłoby spełnienie testamentu mojej wiary.
W ostatnich słowach kaznodzieja zachęcał do modlitwy: Przybyliśmy dziękować za rozwój transplantologii, ale też by modlić się, aby ludzie, którzy już złożyli oświadczenie woli, wytrwali w dobrym oraz by jak najwięcej ludzi chciało pomóc innym przez zgodę na przeszczep swoich organów. Prosimy dla niezdecydowanych o to, by zrozumieli, że przeszczep jest darem ze swego życia dla innych i by dojrzeli do tej decyzji.
Panie! Kiedy widzieliśmy cię chorego, zbolałego, czekającego na przeszczep? Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, mnieście uczynili.
Przed udzieleniem błogosławieństwa kończącego Mszę św. ks. biskup Wiesław wraz z księżmi biskupami Edwardem i Teofilem udał się do kaplicy cudownego obrazu, by św. Józefowi zawierzyć na progu wakacji rodziny i poczęte życie oraz dzieło oddawania narządów do przeszczepu.
Po Mszy św. głos zabrał ksiądz biskup Edward Janiak. Podziękował ks. biskupowi Wiesławowi, kapłanom i pielgrzymom przybyłym do Kalisza. Prosił, aby w odpowiedzi na prośbę o. Tadeusza Rydzyka przybyć 14. lipca na Jasną Górę, by dać świadectwo wiary oraz modlić się o możliwość nadawania programu telewizji „TRWAM” na multipleksie cyfrowym. Zapewnił o. Tadeusza o pamięci modlitewnej oraz prosił go, żeby czuwał w łączności z modlącymi się w kaliskim sanktuarium.
Zwracając się pana prof. Wojciecha Witkiewicza, który wygłosił konferencję przed Mszą św., Ksiądz Biskup powiedział: Dziękuję św. Józefowi, że Pan Profesor zgodził się przybyć do nas. Jeszcze w południe był przy stole operacyjnym, a teraz wśród nas. Dziękuje Panu Profesorowi jeszcze za jedno, że kiedy byłem dyrektorem „Caritas” wielokrotnie prosiłem go w imieniu tych, którzy nie mogli prosić i nigdy mi nie odmówił. Kiedyś powiedział do mnie: „Proszę Księdza my w szpitalu bogatych i biednych leczymy jednakowo”. Dziękuję Panie Profesorze!
Pan Profesor zachęcony przez księdza biskupa Edwarda wyznał: Moje rodzeństwo, które urodziło się w czasie wojny, zmarło w wieku jednego roku. Kiedy ja urodziłem się, byłem ciężko chory. Moja mama niosła mnie 20 km do sanktuarium Matki Bożej Chłopickiej, gdzie moi rodzice obiecali, że jeżeli wyzdrowieję, ofiarują mnie, bym był księdzem. Kiedy skończyłem szkołę średnią, a muszę dodać, że przez całą szkołę średnią towarzyszyły mojej rodzinie choroby, nie mogąc pomóc moim bliskim, zdecydowałem się pójść na medycynę. Wówczas moi rodzice powiedzieli mi o obietnicy. Poszedłem do seminarium. Kiedyś powiedziałem o całej sprawie Księdzu Rektorowi, późniejszemu biskupowi Pawłowi Latuskowi, on mi odpowiedział: „Idź synu! Zdawaj na medycynę, a jeśli się dostaniesz, to masz służyć ludziom, a jeżeli cię nie przyjmą, to wróć do nas”.
Pan Profesor dziękując za zaproszenie i pochylenie się nad dzisiejszym problemem, wyraził nadzieję, że dzisiejsze spotkanie przysłuży się do pogłębienia świadomości o przeszczepach i zachęci wielu do wyrażenia zgody na przeszczep swoich narządów.