Ks. Łukasz Przybyła
WIELKI PIĄTEK
Wielki Piątek, dzień w którym chrześcijanie wspominają śmierć Chrystusa. Centralnym wydarzeniem w liturgii wielkopiątkowej jest Adoracja Krzyża. Tego dnia Chrystus utajony w Najświętszym Sakramencie adorowany był w Ciemnicy przygotowanej przez Siostry Służebniczki pod kierunkiem s. Ireny, przełożonej.
Godzina 15.00 - droga krzyżowa
O 15.00, w Godzinie Bożego Miłosierdzia, odmówiona została Koronka do Bożego Miłosierdzia i odprawiona została Droga Krzyżowa w parku za Bazyliką, której towarzyszyły rozważania Sługi Bożego Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Modlitwie przewodniczył Proboszcz Prafii Ksiądz Prałat Jacek Plota.
Godzina 18.00 - Liturgia Męki Pańskiej
Wielki Piątek to dzień Krzyża. O godzinie 18.00 rozpoczęła się wielkopiątkowa Liturgia Męki Pańskiej. Celebrans, ks. Szymon Rybak i asysta weszli do Bazyliki w ciszy. Przed ołtarzem przez chwilę leżał krzyżem, a po modlitwie wstępnej odczytane zostało proroctwo o Cierpiącym Słudze Jahwe i fragment Listu do Hebrajczyków. Następnie Chór Bazyliki Kaliskiej odśpiewał Pasję według św. Jana.
Homilię podczas uroczystej Liturgii wygłosił ks. Szymon Rybak. Wczoraj zostaliśmy zaproszeni do Wieczernika, by być świadkami ustanowienia sakramentów Eucharystii i Kapłaństwa, byśmy mogli karmić się Ciałem Chrystusowym. Dzisiaj patrzymy na krzyż. To jedna z tajemnic naszej wiary. Dla wielu krzyż to znak hańby, odrzucenia i niegodności. Dla wielu również to znak nadziei, miłości i wiary.
Następnie ks. Szymon zadał pytanie: Czym jest krzyż dla mnie? Bez wiary patrząc, krzyż to dwie belki drzewa, związane sznurem, sklejone. Nic więcej. Bez wiary krzyż nie ma znaczenia dla nikogo. Ale czy tak w istocie jest? Dla ateisty przecież krzyż nie powinien mieć żadnego znaczenia, skoro on nie wierzy w Tego, kto na tym krzyżu się znajduje. A przecież od wieków z krzyżem się walczy! Dlaczego tak wielu niewierzących krzyż dotyka ich godności, skoro to dla nich - nie wierzących - tylko dwa kawałki belek drzewa? (...) To właśnie znaczy, że krzyż jest czymś więcej, niż tylko belkami z drzewa. To jest własnie argument, bo gdyby były to tylko belki, wielu ludzi byłoby obojętnych na ten znak, a jednak im przeszakdza!
(...) To, co wyraża się w krzyżu, to to, co Bóg dał najpiekniejszego człowiekowi: tu objawia się miłość do człowieka. Krzyż to obraz Miłości. Jezus w chwili ukrzyżowania modlił się za tych, co Go przybijali do krzyża. Więc krzyż jest znakiem dla każdego - i dla pokładających w nim nadzieję, i dla odrzucających go.
Następnie Główny Celebrans przypomniał, że patrząc na krzyż uczymy się nieść krzyże własnego życia. Podchodząc do ołtarza, by adorować Krzyż Chrystusa pomyślmy o tym, co nas przytłacza i w Krzyżu Chrystusa zobaczmy swój własny krzyż. W nim jest nadzieja i nasza siła w dźwiganiu własnych krzyży.
Po homilii w bardzo uroczystej modlitwie wstawienniczej poleciliśmy Bogu siebie i cały świat, wyrażając w ten sposób pragnienie samego Chrystusa: aby wszyscy byli zbawieni.
Centralnym wydarzeniem liturgii wielkopiątkowej była adoracja Krzyża. Zasłonięty fioletowym suknem Krzyż wniesiony został przed ołtarz. Celebrans stopniowo odsłaniał ramiona Krzyża i śpiewał trzykrotnie: "Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło zbawienie świata", na co wierni odpowiedzieli: "Pójdźmy z pokłonem". Po liturgii Krzyż został wystawiony w dostepnym miejscu, przed ołtarzem, tak by każdy wierny mógł go adorować. Po adoracji Krzyża z Ciemnicy przyniesiony został Najświętszy Sakrament i wiernym udzielono Komunii Świętej.
Ostatnią częścią liturgii Wielkiego Piątku była procesja do Grobu Pańskiego. Na specjalnym miejscu umieszczonym przy Grobie wystawiony został Najświętszy Sakrament w monstrancji okrytej białym welonem - symbolem całunu, w który owinięto ciało zmarłego Chrystusa. Cały wystrój tej kaplicy skierował uwagę na Ciało Pańskie.
